Nazwa żeń-szeń jest fonetyczną transkrypcją chińskiej nazwy renshen, co tłumaczy się jako „człowiek- korzeń”. Jest to jedna z najbardziej znanych chińskich roślin leczniczych.
Nie ma na świecie drugiej takiej rośliny, która byłaby otoczona tyloma legendami i osiągnęła tak wysoką cenę i dużą sławę jak żeń-szeń. Stąd też jest to surowiec najczęściej fałszowany, a producenci surowców roślinnych sprzedają żeń-szeń gorszej jakości lub jego substytuty.
Rząd: Selerowce
Rodzina: Araliowate
Rodzaj: Wszechlek
Łacińska: Panax ginseng
Angielska:Ginseng
Niemiecka: Ginseng
Polskie nazwy: wszechletek, ginseng, panaks, panaks prawdziwy, korzeń życia
Chińska: Ren Shen
Żeń-szeń pochodzi z Chin. W stanie dzikim występuje rzadko, ale można go jeszcze spotkać w północno-wschodnich Chinach, w Korei Północnej, w Japonii oraz we wschodniej części Rosji.W stanie naturalnym żeń-szeń rośnie w cienistych lasach górskiej Azji.
Na dużą skalę uprawia się żeń-szeń w Korei Południowej, Japonii, Chinach, Rosji i Ameryce Północnej.
Rodzaj żeń-szenia liczy około 10 gatunków.
Surowcem leczniczym jest korzeń żeń-szenia.
Żeń-szeń był znany już przeszło 5000lat temu i był tak ceniony, że często toczyły się wojny o lasy, w których występował. Pierwsze wzmianki o żeń-szeniu pochodzą z dzieła legendarnego władcy Chin Shennonga. Jest to jeden z najstarszych surowców leczniczych odkryty prawdopodobnie przez myśliciela La Tse ok 320 r. p.n.e.
Roślinę do Europy sprowadził mauretańskiżeglarz Ibn Kordoba w IX wieku. Jednak to podróżnikowi Marco Polo przypisuje się sprowadzenie żen-szenia do Europyw XII wieku. Początkowo roślina była mało popularna i dopiero w XVIII wiekuza sprawą holenderskich kupcówzaczęto ją szeroko stosować w Europie
Nalewkę z żeń-szenia stosowano na dworze Ludwika XIV, aby wyleczyć go z niemocy płciowej. Wówczas korzenie żeń-szenia kosztowały majątek.
Ponieważ zapotrzebowanie na żeń- szeń stale wzrastało w XVIII wieku Japończycy, a później Koreańczycy zaczęli opracowywać metodę uprawy żeń-szenia [9].
W XIX wieku wartość suszonego korzenia osiemnastokrotnie przekraczała wartość złota
W dziele medycyny chińskiej z czasów dynastii Han tak napisano o żeń-szeniu: że daje spokój umysłu, stabilizację ducha, uspokaja serce, wzmacnia umysł, rozszerza pamięć, czyni wzrok jasnym i oddala choroby. Żeń-szeń jest jednym z najczęściej stosowanych i najbardziej znanych środków w medycynie Chińskiej. Roślina ta ma szeroki zakres stosowania oraz duże zastosowanie farmakologiczne. Wg TMC żeń-szeń wzmacnia energię życiową, niedobór Yang u astmatyków i osób z chorą śledzioną. W medycynie chińskiej i tybetańskiej żeń-szeń jest środkiem odmładzającym. Korzeń żeń-szenia wykazuje właściwości rozgrzewające. Czasem bywa stosowany jako środek na kaca. Zioło to jest stosowane jako środek tonizujący. Ekstrakty z żeń-szenia podaje się przy długotrwałych chorobach, aby przyspieszyć powrót chorego do zdrowia. W Medycynie Chińskiej jest stosowany w leczeniu amnezji, zawrotów głowy, bólów głowy, zmęczenia, drgawek, impotencji, wymiotów, reumatyzmu, drgawek, braku apetytu, trudności w ciąży, krwotoków wewnętrznych, krwawienia z nosa.
Żeń-szeń zawiera unikatową grupę związków biologicznie czynnych:
Co ciekawe najwięcej ginsenozydów zawierają drobne korzenie- 10-12%, grubsze korzenie mają ich 4-5 %. Korzeń główny zawiera już tylko 05-1,5% ginsenozydów.
Korzeń żeń-szenia ma wielokierunkowe działanie. Zalecana dawka proszku z korzenia żeń-szenia to 0,5-2 gproszku dziennie. Preparatów z żeń-szeniem nie powinno się przyjmować dłużej niż 3 miesiące. Pomiędzy kolejnymi kuracjami należy zachować co najmniej miesięczną przerwę.
Żeń- szeń:
Przyjmowanie preparatów z żeń-szeniem na noc może powodować bezsenność.
Zbyt długie przyjmowanie preparatów z żeń-szenia może powodować skutki uboczne takie jak: podwyższone ciśnienie, zaburzenia rytmu serca, nadmierne pobudzenie, zaburzenia snu, biegunki oraz wysypki, bóle głowy, choroby skóry.
U kobiet po menopauzie przyjmujących preparaty z żeń-szenia mogą wystąpić krwawienia z dróg rodnych. Należy wówczas niezwłocznie udać się do lekarza.
Znane są stuletnie rośliny rosnące na naturalnych stanowiskach będące pod ochroną. Największy korzeń żeń-szenia znaleziono w Chinach w 1905 roku. Ważył on 600g, a jego wiek określa się na 200 lat. Do dziś jest to eksponat muzealny.
Literatura
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.