Róża- odmiany

Na świecie znanych jest 1400 gatunków i odmian róż. Na terenie Polski występuje ok. 20 gatunków róży różniących się barwą kwiatów oraz kształtem owoców. Oprócz dzikiej róży w Polsce najczęściej można spotkać różę pomarszczoną (Rosa rugosa).

Do celów leczniczych poza dziką różą wykorzystuje się także: różę francuską (R. gallica), różę stulistną (R. centifolia), różę pomarszczoną (R. rugosa), różę girlandową (R. cinnamomea).

Dzika róża- występowanie

Róża rośnie dziko na półkuli północnej w strefie umiarkowanej i ciepłej. Pochodzi z rejonów Azji Środkowej i Południowo-Zachodniej, skąd rozprzestrzeniła się do Afryki Północnej i dalej do Europy. Można ją spotkać także w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce różę dziką można spotkać na obrzeżach lasów, leśnych przydrożach oraz słonecznych polanach. Rośnie na polach, łąkach, nieużytkach, często sadzona w parkach jako krzew ozdobny oraz jako element żywopłotu.

Dzika róża- surowiec

Surowcem leczniczym są w zasadzie wszystkie części rośliny, od nasion poprzez liście, płatki kwiatów, owoce, aż po korzeń. Największą aktywność przeciwutleniającą posiada sok z owoców róży, następnie wyciąg, a na samym końcu syrop z płatków i owoców.

Dzika róża- trochę historii

Róża znana jest i ceniona od tysięcy lat. Początkowo jej owoce stanowiły pożywienie ludności.

W starożytności w Babilonii i Persji róża była poświęcona bogini miłości. To właśnie z tych terenów róża dotarła do Azji Mniejszej, a następnie do Egiptu i Rzymu. Znali ją Hipokrates i Teofrast. Dioskurydes polecał wydrążone owoce róży jako środek przy niedożywieniu. Z kolei płatki róży gotowane w winie miały stanowić lek na nieżyt żołądka. Ze świeżych płatków róż robiono okłady w chorobach oczu i skóry.
W antycznym Rzymie poduszki wypełniano płatkami róży, aby osoba śpiąca na takiej poduszce miała spokojny i słodki sen. Płatki kwiatów stosowano jako popularne dodatki do perfum czy kąpieli.

Średniowiecze nazywało różę królową kwiatów, a jej piękno opiewali poeci i pieśniarze. Wchodziła w skład tzw. rosee- czyli ulubionej potrawy tamtej epoki uzyskiwanej z kapłona, migdałów, szafranu, cukru oraz płatków dzikiej róży.

W Polsce roślina znana jest od czasów średniowiecza. Syreniusz polecał różę jako lek przy krwiopluciu, krwawych wymiotach, czerwonce i kamicy nerkowej.