Dzika róża u Świętej Hildegardy

Święta Hildegarda zaleca stosowanie róży w postaci maści i środków leczniczych. Na wrzody zaleca przykładanie liście róży, które mają wyciągnąć z nich śluz.
W opisach świętej Hildegardy o róży można przeczytać: „jest zimna, a chłód jej nie jest bez pożytku pewnego”. Święta zalecała przykładanie płatków róży zebranych o poranku na załzawione i zamglone oczy oraz na wrzody na ciele. Róża z szałwią roztarta na proszek ma wg świętej wyciągać gniew.

Dzika róża- zastosowanie

• Dzika róża jest rośliną miododajną, stanowi pokarm dla pszczół
• Odwary z róży są stosowane w leczeniu zwierząt przy biegunkach i jako środek hamujący krwawienia
• Olejek z dzikiej róży jest szeroko wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym
• Olejek z nasion jest stosowany w przemyśle kosmetycznym jako dodatek do kremów, mydeł, perfum oraz pudrów
• Olejek ma szerokie zastosowanie w aromaterapii
• Olejek różany stosuje się jako dodatek poprawiający smak i zapach leków

Dzika róża- wartość odżywcza

Naukowcy wyszczególnili ponad 130 związków zawartych w dzikiej róży, które dobroczynnie wpływają na organizm. Owoce dzikiej róży są uważane za jedno z bogatszych źródeł witaminy C (kwas askorbinowy i dehydroaskorbinowy). Szacuje się, że zawierają jej nawet 30 razy więcej niż cytryny czy 10 razy więcej niż czarna porzeczka. Już 1-3 owoce tej rośliny są w stanie pokryć dzienne zapotrzebowanie na tą witaminę. Jednak zawartość kwasu askorbinowego może być różna w zależności od czasu zbioru czy suszenia.
Owoce róży to także źródło flawonoidów, kwasów organicznych, pektyn. Dzika róża zawiera także niewielkie ilości olejku eterycznego i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Niedawno w owocach znaleziono także substancję o nazwie galaktolipid (GOPO), która może mieć korzystny wpływ na zdrowie. Piękny kolor owoców jest związany z obecnością karotenoidów i antocyjanów. Ponadto dzika róża zawiera minerały: wapń, magnez, żelazo, potas, fosfor, siarka, mangan, sód.
W kwiatach znajdziemy olejki eteryczne, flawonoidy, antocyjany. Z kolei liście są bogate w witaminę C.

DZIKA RÓŻA DZIAŁANIE LECZNICZE

Dziką różę stosuje się przy nieżytach przewodu pokarmowego oraz biegunkach, z kolei kwiaty róży pomagają przy niestrawności. Napary z tej rośliny wspomagają pracę wątroby dzięki wzmożeniu wydzielania żółci, dlatego przetwory z róży znalazły zastosowanie w leczeniu choroby wrzodowej żołądka, dwunastnicy czy kamicy żółciowej.
Od wieków w medycynie ludowej róża była wykorzystywana w leczeniu nadciśnienia i chorób serca. Flawonoidy zawarte w dzikiej róży rozszerzają naczynia krwionośne oraz obniżają poziom złego cholesterolu. Witamina C, która wpływa na produkcję kolagenu, zwiększa elastyczność i mechaniczną odporność ścianek naczyń krwionośnych, dlatego jest polecana w przypadkach nadmiernej łamliwości naczyń i skłonności do krwawień. Róża bierze również udział w krzepnięciu krwi.

Preparaty z dzikiej róży wspomagają leczenie chorób dróg moczowych: infekcji, krwiomoczu, kamicy nerkowej.

Kwiaty dzikiej róży łagodzą infekcje gardła, a preparaty z owoców i kwiatów są także zalecane przy zapaleniu płuc. Zarówno owoce jak i płatki kwiatów znalazły zastosowanie w leczeniu chorób zakaźnych oraz alergii.

Kwiaty oraz liście róży są wykorzystywane do zabliźniania ran oraz likwidują stany zapalne skóry.

Dzika róża- działanie niepożądane

Dotychczas nie stwierdzono niepożądanych działań spowodowanych spożyciem preparatów z dzikiej róży.

Dzika róża- przeciwwskazania

Jedyne środki ostrożności muszą zachować osoby przyjmujące koagulanty, ponieważ przy zwiększonej ilości przyjmowanej witaminy C może dojść do niepożądanej interakcji, której skutkiem może być niekontrolowane krwawienie.
Owoców róży nie należy przyjmować przy kamicy szczawiowej, ostrożnie należy ją dawkować przy zwiększonej krzepliwości krwi i skłonności do zakrzepów.