
Dzika róża to roślina powszechnie występująca w naszym kraju. Zarówno owoce jak i płatki kwiatów mają zastosowane w kuchni oraz ziołolecznictwie. Dzika róża jest szczególnie ceniona jako źródło dobrze przyswajanej witaminy C. Owoce róży zawierają jej znaczenie więcej niż cytryny czy owoce czarnej porzeczki. Zatem przetwory z dzikiej róży to doskonałe źródło witamin i mikroelementów.
Klasa: Różowate
Rząd: Różowce
Rodzina: Różowate
Rodzaj: Róża
Łacińska: Rosa canina
Angielska: Rose, Dog Rose
Niemiecka: Rose, Hund Rose
Polskie nazwy: róża polna, pospolita, cierniowa, głogowa; głóg polny, szypszynka, nieszpułki, pisa róża, baźka, bobidupka, babia dupa, babicha.
Nazwa canina oznacza psią, co odnosi się do faktu, że kiedyś korzeń róży był lekiem na wściekliznę.
Na świecie znanych jest 1400 gatunków i odmian róż. Na terenie Polski występuje ok. 20 gatunków róży różniących się barwą kwiatów oraz kształtem owoców. Oprócz dzikiej róży w Polsce najczęściej można spotkać różę pomarszczoną (Rosa rugosa).
Do celów leczniczych poza dziką różą wykorzystuje się także: różę francuską (R. gallica), różę stulistną (R. centifolia), różę pomarszczoną (R. rugosa), różę girlandową (R. cinnamomea).
Róża rośnie dziko na półkuli północnej w strefie umiarkowanej i ciepłej. Pochodzi z rejonów Azji Środkowej i Południowo-Zachodniej, skąd rozprzestrzeniła się do Afryki Północnej i dalej do Europy. Można ją spotkać także w Australii i Nowej Zelandii. W Polsce różę dziką można spotkać na obrzeżach lasów, leśnych przydrożach oraz słonecznych polanach. Rośnie na polach, łąkach, nieużytkach, często sadzona w parkach jako krzew ozdobny oraz jako element żywopłotu.
Surowcem leczniczym są w zasadzie wszystkie części rośliny, od nasion poprzez liście, płatki kwiatów, owoce, aż po korzeń. Największą aktywność przeciwutleniającą posiada sok z owoców róży, następnie wyciąg, a na samym końcu syrop z płatków i owoców.
Róża znana jest i ceniona od tysięcy lat. Początkowo jej owoce stanowiły pożywienie ludności.
W starożytności w Babilonii i Persji róża była poświęcona bogini miłości. To właśnie z tych terenów róża dotarła do Azji Mniejszej, a następnie do Egiptu i Rzymu. Znali ją Hipokrates i Teofrast. Dioskurydes polecał wydrążone owoce róży jako środek przy niedożywieniu. Z kolei płatki róży gotowane w winie miały stanowić lek na nieżyt żołądka. Ze świeżych płatków róż robiono okłady w chorobach oczu i skóry.
W antycznym Rzymie poduszki wypełniano płatkami róży, aby osoba śpiąca na takiej poduszce miała spokojny i słodki sen. Płatki kwiatów stosowano jako popularne dodatki do perfum czy kąpieli.
Średniowiecze nazywało różę królową kwiatów, a jej piękno opiewali poeci i pieśniarze. Wchodziła w skład tzw. rosee- czyli ulubionej potrawy tamtej epoki uzyskiwanej z kapłona, migdałów, szafranu, cukru oraz płatków dzikiej róży.
W Polsce roślina znana jest od czasów średniowiecza. Syreniusz polecał różę jako lek przy krwiopluciu, krwawych wymiotach, czerwonce i kamicy nerkowej.
Nie dzika- oswojona
Jak stara dobra żona
Kiedy jest bardzo źle
Da witaminę Ce
(ks. J. Twardowski, Zielnik)
Święta Hildegarda zaleca stosowanie róży w postaci maści i środków leczniczych. Na wrzody zaleca przykładanie liście róży, które mają wyciągnąć z nich śluz.
W opisach świętej Hildegardy o róży można przeczytać: „jest zimna, a chłód jej nie jest bez pożytku pewnego”. Święta zalecała przykładanie płatków róży zebranych o poranku na załzawione i zamglone oczy oraz na wrzody na ciele. Róża z szałwią roztarta na proszek ma wg świętej wyciągać gniew.
Naukowcy wyszczególnili ponad 130 związków zawartych w dzikiej róży, które dobroczynnie wpływają na organizm. Owoce dzikiej róży są uważane za jedno z bogatszych źródeł witaminy C (kwas askorbinowy i dehydroaskorbinowy). Szacuje się, że zawierają jej nawet 30 razy więcej niż cytryny czy 10 razy więcej niż czarna porzeczka. Już 1-3 owoce tej rośliny są w stanie pokryć dzienne zapotrzebowanie na tą witaminę. Jednak zawartość kwasu askorbinowego może być różna w zależności od czasu zbioru czy suszenia.
Owoce róży to także źródło flawonoidów, kwasów organicznych, pektyn. Dzika róża zawiera także niewielkie ilości olejku eterycznego i nienasyconych kwasów tłuszczowych. Niedawno w owocach znaleziono także substancję o nazwie galaktolipid (GOPO), która może mieć korzystny wpływ na zdrowie. Piękny kolor owoców jest związany z obecnością karotenoidów i antocyjanów. Ponadto dzika róża zawiera minerały: wapń, magnez, żelazo, potas, fosfor, siarka, mangan, sód.
W kwiatach znajdziemy olejki eteryczne, flawonoidy, antocyjany. Z kolei liście są bogate w witaminę C.
Dziką różę stosuje się przy nieżytach przewodu pokarmowego oraz biegunkach, z kolei kwiaty róży pomagają przy niestrawności. Napary z tej rośliny wspomagają pracę wątroby dzięki wzmożeniu wydzielania żółci, dlatego przetwory z róży znalazły zastosowanie w leczeniu choroby wrzodowej żołądka, dwunastnicy czy kamicy żółciowej.
Od wieków w medycynie ludowej róża była wykorzystywana w leczeniu nadciśnienia i chorób serca. Flawonoidy zawarte w dzikiej róży rozszerzają naczynia krwionośne oraz obniżają poziom złego cholesterolu. Witamina C, która wpływa na produkcję kolagenu, zwiększa elastyczność i mechaniczną odporność ścianek naczyń krwionośnych, dlatego jest polecana w przypadkach nadmiernej łamliwości naczyń i skłonności do krwawień. Róża bierze również udział w krzepnięciu krwi.
Preparaty z dzikiej róży wspomagają leczenie chorób dróg moczowych: infekcji, krwiomoczu, kamicy nerkowej.
Kwiaty dzikiej róży łagodzą infekcje gardła, a preparaty z owoców i kwiatów są także zalecane przy zapaleniu płuc. Zarówno owoce jak i płatki kwiatów znalazły zastosowanie w leczeniu chorób zakaźnych oraz alergii.
Kwiaty oraz liście róży są wykorzystywane do zabliźniania ran oraz likwidują stany zapalne skóry.
Dotychczas nie stwierdzono niepożądanych działań spowodowanych spożyciem preparatów z dzikiej róży.
Jedyne środki ostrożności muszą zachować osoby przyjmujące koagulanty, ponieważ przy zwiększonej ilości przyjmowanej witaminy C może dojść do niepożądanej interakcji, której skutkiem może być niekontrolowane krwawienie.
Owoców róży nie należy przyjmować przy kamicy szczawiowej, ostrożnie należy ją dawkować przy zwiększonej krzepliwości krwi i skłonności do zakrzepów.
Arnal- Schnebelen B., Goetz P., Paris M.; Lecznicze dary natury; Reader’s Digest; Warszawa 2003, str., str. 187
Ballaun M.; Domowe kuracje od A do Z cz. 2; Wyd. „JOT” Jolanta Orłowska, Kielce 2017, str. 44-48
Głowniak K., Skalicka- Woźniak K., Widelski J.; Oswajanie dzikiej róży…; Panacea Nr 4(37), październik – grudzień 2011, str. 22-24
Górnicka J.; Apteka natury leksykon zdrowia; Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski 2005, str. 95, 250-252
Grys A..; Dzika róża (Rosa canina L.) – chemizm i zastosowanie w lecznictwie; Postępy Fitoterapii 4/2009, str. 245-247
Halarewicz A.; Atlas ziół- kulinarne wykorzystanie roślin dziko rosnących; Wydawnictwo SBM Sp. z o.o., Warszawa 2015, str. 148-149
Łuczaj Ł.; Dzikie rośliny jadalne Polski- przewodnik survivalowy; Wyd. Chemigrafia 2004r., str.186-188
Mazik M.; Zioła w ogródku- uprawa i pielęgnacja; Wyd. Dragon Sp. z o.o., Bielsko Biała 2016, str. 46
Osińska W.; Róża dzika, lecz oswojona…; Panacea Nr 4 (9), październik 2004, str. 10-13
Ożarowski A.; Ziołolecznictwo- poradnik dla lekarzy; PZWL, wyd. III, Warszawa 1982, str. 228-231
Poprzęcki W.; Ziołolecznictwo; Wyd. Spar 1989, str. 28, 51-52
Senderski M. E.; Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie; Wyd. Mateusz E. Senderski; Podkowa Leśna 2016; str. 539-542
Skarżyński A., Zioła czynią cuda; Agencja wydawnicza Comes, Warszawa 1994, str. 150-152
Radosz A., Klasik- Ciszewska S., Duda- Grychtoł K.; Kosmetyczne i lecznicze zastosowanie roślin ozdobnych; Med. Rodz. 2018; 21 (1A), str. 65-71
Trafalska E.; Jak wzmocnić organizm? ; Panacea nr 1 (65) styczeń- marzec 2019, str.7-9
Tyszyńska- Kownacka D., Starek T., Zioła w polskim domu, wyd. Watra, Warszawa 1988, str. 182-184
Wielka księga ziół, Reader’s Digest, Warszawa 2009
Niezwykle aromatyczna i smaczna nalewka z owoców dzikiej róży.
Jabłka to najpopularniejsze owoce na świecie. Warto je włączyć do codziennej diety, ponieważ korzystnie wpływają na zdrowie. Poznaj 10 powodów dla których warto jeść jabłka.
Pestki dyni to źródło magnezu, fosforu, manganu oraz cynku oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Łatwo przyswajalny cynk obecny w pestkach dyni korzystnie wpływa na płodność oraz zwiększa sprawność seksualną. Od wieków pestki dyni są stosowane w kuracjach odrobaczających…
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.