E 100 kurkumina

Barwnik E 100 czyli kurkumina występuje także pod innymi nazwami i oznaczeniami: Naturalny żółty, żółcień kurkumowa, Cl 75300,

Nazwa systematyczna: diferulometan

Właściwości fizyczne: Kurkumina to żółto- pomarańczowy proszek, słabo rozpuszczalny w wodzie, za to dobrze rozpuszcza się w etanolu, acetonie, metanolu i olejach. Jej barwa kształtuje się w zależności od pH: od żywego żółtego odcienia w środowisku kwaśnym do czerwono-brązowego w zasadowym. Jest to barwnik  odporny na ogrzewanie i działanie kwasów, ale wrażliwy na promieniowanie UV i wysokie pH.

Naturalne występowanie: Znajduje się w ostryżu długim (Curcuma longa i Curucuma domestica).

Otrzymywanie: Barwnik E 100 pozyskuje się z kłącza kurkumy poprzez ekstrakcję rozpuszczalnikami.

Dzienne spożycie: 1 mg/kg masy ciała

Metabolizm: Kurkumina jest szybko metabolizowana i wydalana z kałem.

Historia: Cząsteczkę kurkuminy po raz pierwszy wyizolowano w 1815 roku, natomiast dopiero w 1910 roku ustalono jej strukturę przestrzenną. Dokonali tego polscy naukowcy: Stanisław Kostanecki, Janina Miłobędzka i Wiktor Lampe.

Funkcja w żywności: Kurkumę stosuje się głównie jako przyprawę, szczególnie w kuchni azjatyckiej, gdzie poza walorami przyprawowymi ma zastosowanie do barwienia ryżu na kolor żółty oraz jest składnikiem curry. W przemyśle spożywczym kurkuminę wykorzystuje się jako naturalny barwnik nadający produktom barwę żółto- pomarańczową.

Wpływ na organizm: Kurkumina wykazuje działanie antyoksydacyjne, przeciwwirusowe, antybakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwnowotworowe, chemoprewencyjne, neuroprotekcyjne.