- E 123 Amarant
E 123 Amarant
Barwnik E 123, czyli amarant jest oznaczany również jako: Czerwień spożywcza 9, Czerwień kwasowa 27, Bordeaux S,
Właściwości fizyczne: Jest to czerwono- niebieski proszek lub granulki. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, słabo rozpuszcza się w etanolu. Roztwory amarantu mają barwę czerwono-niebieską. Jest odporny na działanie światła i wysokiej temperatury. Kwasy owocowe wpływają na zmianę barwy. Stosowany w postaci soli sodowych, potasowych lub wapniowych.
Grupa: Syntetyczny barwnik azowy
Otrzymywanie: E 123 jest otrzymywany w wyniku syntezy chemicznej z ropy naftowej, stąd też może zawierać aluminium.
Dzienne spożycie: 0,5 mg/kg masy ciała na dzień ( w Polsce), jednak zaleca się ograniczyć spożycie, zwłaszcza u dzieci
Metabolizm: W niewielkim stopniu amarant jest wchłaniany w przewodzie pokarmowym. Brak badań dotyczących metabolizmu u ludzi.
Funkcje w żywności: Barwnik nadający produktom barwę ciemnoczerwoną, purpurową.
Uwarunkowania prawne: Barwnik zakazany jako dodatek do żywności w Stanach Zjednoczonych.
E 123 Amarant- zastosowanie
Przemysł spożywczy: Amarant jest dopuszczony do stosowana w przemyśle spożywczym jako dodatek do określonych napojów alkoholowych i ikry. Jest to substancja dodawana do napojów alkoholowych gorzkich typu aperitif i wyrobów spirytusowych. Ponadto E 123 możemy znaleźć w ciastach w proszku, galaretkach, płatkach śniadaniowych, dżemach i konfiturach z czarnej porzeczki.
Przemysł kosmetyczny: Popularny barwnik w szminkach i różach.
Przemysł: Amarant jest stosowany do barwienia tkanin, skór i papierów.
E 123 Amarant- możliwe działanie niepożądane
Coraz więcej mówi się o szkodliwym działaniu tego barwnika. Amarant nasila objawy nietolerancji na salicylany. Może powodować alergię w postaci wysypki, egzemy czy atopowego zapalenia skóry. Amarant może także powodować duszności i napady astmatyczne oraz atopowego zapalenia skóry.
Spożywanie dużych ilości produktów barwionych amarantem może doprowadzić do uszkodzenia nerek (prawdopodobnie odpowiada za odkładanie się wapnia w nerkach), wątroby i bezpłodności. Powinien być całkowicie ograniczony przez kobiety w ciąży, gdyż może przyczynić się do wad wrodzonych płodu.
Hans-Ulrich Grimm; Chemia w pożywieniu; Vital, Białystok 2014, str.120-121
https://efsa.onlinelibrary.wiley.com/doi/epdf/10.2903/j.efsa.2010.1649 (14.04.2020)
https://vitalia.pl/ch_add,19,0_Amarant.html (15.04.2020)
https://stalowezdrowie.pl/amarant-e123-charakterystyka-przykladowe-zastosowania-czy-amarant-jest-szkodliwy/ (11.08.2022)
- Podobne artykuły
E 163- Antocyjany- barwnik spożywczy
Barwnik E 163 czyli antocyjany to grupa naturalnych barwników, które są otrzymywane metodami fizycznymi z owoców (skórek winogron) i warzyw (czerwonej kapusty
E 120- Karmina Barwnik spożywczy
E 120 czyli karmina lub koszelina, to czerwony barwnik pozyskiwany z owadów. Znajduje się w kolorowych cukierkach czy słodyczach
E 132 Indygokarmina Barwnik spożywczy
E 132 Indygokarmina to syntetyczny barwnik dodawany do produktów spożywczych o barwie niebieskiej.
E 133 Błękit brylantowy- Barwnik
E 133 czyli błękit brylantowy to syntetyczny niebieski barwnik, który jest dodawany do produktów spożywczych o niebieskiej barwie.
