- E 132 Indygokarmina
E 132 Indygokarmina
Barwnik E 132, czyli indygokarmina może być oznaczany także jako: indygotyna, błękit indygowy, Niebieski FD&C 2, barwnik smołowy
Indygotyna to sól sodowa kwasu 5,5’-indygodwusulfonowego.
Właściwości fizyczne: Indygokarmina to ciemny granatowo- fioletowy proszek z miedzianym połyskiem. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, dobrze znosi wysokie temp., ale ma ograniczoną czułość na światło. Nie jest odporny na działanie kwasów oraz tlenu, który powoduje jego odbarwienie. Roztwory indygotyny mają barwę w różnych odcieniach niebieskiego, do głębokiego granatu. W pH zasadowym przybiera barwę żółtą.
Naturalne występowanie: Pierwowzorem dla tego barwnika jest niebieska substancja (indygo) występująca w indygowcu barwierskim (łac. Indygofera tinctoria).
Otrzymywanie: E 132 jest otrzymywany w wyniku syntezy chemicznej lub procesów biotechnologicznych z wykorzystaniem genetycznie zmienionych mikroorganizmów.
Historia: Po raz pierwszy w wyniku syntezy chemicznej barwnik ten został wyprodukowany w 1887 roku, dzięki badaniom chemików zatrudnionych w BASF.
Dzienne spożycie: 5 mg/kg m. c.
Funkcje w żywności: Jest to barwnik nadający produktom spożywczym barwę niebieską. W kombinacjach z barwnikiem żółtym może dawać zielone zabarwienie. Nie stosuje się go w artykułach kwaśnych.
E 132 Indygokarmina- zastosowanie
Przemysł spożywczy: E 132 wykorzystuje do barwienia lodów i słodyczy, często jest dodawany do glazury w drażetkach. To dodatek nadający barwę żelkom, galaretkom, gumom do żucia, cukierkom i landrynkom. E 132 znajdziemy także w napojach energetycznych i izotonicznych. Indygokarmina znajduje się w niebieskich likierach, czasami również w napojach bezalkoholowych.
Przemysł medyczny: Indygokarmina jest wykorzystywana w diagnostyce medycznej jako kontrast podawany donaczyniowo w różnego rodzaju badaniach (wykrywanie nowotworów żołądka i jelit, w zabiegach urologicznych i ginekologicznych).
Przemysł farmaceutyczny: Indygokarmina znajduje się w lekach, pieluchach jednorazowych i opatrunkach. Barwnik ten stosuje się także w suplementach diety.
Przemysł kosmetyczny: Barwnik E 132 znajduje się w kosmetykach do ciała o barwie niebieskiej, np. żele pod prysznic, płukanki do włosów
Przemysł: Indygokarmina jest barwnikiem wykorzystywanym do barwienia wełny, jedwabiu, nylonu. Indygityna jest stosowana jako odczynnik chemiczny, głównie jako wskaźnik pH, wskaźnik redoks.
E 132 Indygokarmina- możliwe działanie niepożądane
Nie zostało udokumentowane szkodliwe działanie indygokarminy. Substancja ta może zwiększać wydzielanie histaminy, więc powinny jej unikać osoby chore na astmę i alergicy. Indygokarmina może powodować reakcje alergiczne w postaci wysypek skórnych, pokrzywek, świądu. W niektórych przypadkach może także powodować problemy z sercem i nadpobudliwość.
Hans-Ulrich Grimm; Chemia w pożywieniu; Vital, Białystok 2014, str.126
https://wylecz.to/diety/indygotyna-e132-wlasciwosci-zastosowanie-szkodliwosc/ (25.03.2020)
https://www.kamyknazdrowie.pl/E_132_Indygotynan (25.03.2020)
https://zdrowie.tvn.pl/a/indygotyna-czyli-barwnik-e132-czym-charakteryzuje-sie-ta-niebieska-substancja (26.03.2020)
- Podobne artykuły
E 173 Aluminium- Barwniki spożywcze
E173 czyli aluminium jest barwnikiem pochodzenia naturalnego. Zmienia on barwę produktów na metaliczny, srebrny odcień. Sprawdź dlaczego należy go unikać
E 161b luteina- barwnik spożywczy
E 161b czyli luteina, to karotenoidowy barwnik do żywności nadający produktom kolor czerwono- żółty.
E 172- Tlenki żelaza
E 172 czyli tlenki i wodorotlenki żelaza uważane są za nieszkodliwe barwniki. Najczęściej wykorzystuje się je do znakowania owoców oraz do barwienia pasztetów
E 161g kantaksantyna – barwnik spożywczy
E 161g kantaksantyna to barwnik zakazany do stosowania w UE i Australii. Można go jednak znaleźć w paszach dla zwierząt tabletkach opalających
