Niedobory tiaminy występują bardzo rzadko. Przeważnie mogą być spowodowane przyjmowaniem antybiotyków, chemioterapeutyków, czarnej kawy, naparów ze skrzypu polnego. Niedobór witaminy B1 pojawia się po trzech tygodniach całkowitego braku tej witaminy w pożywieniu.
O witaminie B1 przeczytasz >>>tutaj<<<
Najczęściej niedobory tej witaminy stwierdza się u osób w podeszłym wieku, chorych, po operacjach chirurgicznych, w sytuacjach stresowych, u alkoholików i kobiet w ciąży. Dieta składającą się z produktów z białej mąki pszennej oraz bogata w cukry sprzyja niedoborom tej witaminy.
Najbardziej znaczącą chorobą związaną z niedoborem witaminy B1 jest choroba beri-beri, która charakteryzuje się zmianami degradacyjnymi w układzie nerwowym oraz zanikiem mięśni szkieletowych. Do objawów tej choroby można zaliczyć: zaburzenia sercowo-naczyniowe, „zapalenia nerwów” i obrzęki. Do innych chorób wynikających ze znacznych niedoborów tiaminy zalicza się kwasicę mleczanowa oraz psychozę Korsakowa.
Początkowe objawy niedoboru witaminy B1 są mało specyficzne. Pojawia się wówczas brak apetytu, zmęczenie, zaburzenia w pracy serca, bóle w nogach. Obserwuje się także spadek koncentracji, drażliwość problemy z pamięcią. W wyniku dalszego pogłębiania się awitaminozy następuje utrata masy ciała, przy skłonności do obrzęków, spadek libido, a u kobiet zanik miesiączki.
Literatura
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.