Witamina B6 czyli pirydoksyna jest pochodną pirydyny. Jeszcze do niedawna nazwa pirydoksyna obejmowała wszystkie pozostałe związki wykazujące aktywność witaminy B6, ale obecnie jest zarezerwowana dla jednego. Wyróżnia się trzy związki o aktywności witaminy B6:
Te trzy związki są równocenne pod względem aktywności biologicznej w organizmie człowieka, gdzie występują w postaci fosforanów.
W powszechnym rozumieniu witamina B6 oznacza chlorowodorek pirydoksyny, który jest produkowany w dużych ilościach i wykorzystywany do wzbogacania produktów spożywczych.
W roku 1934 A. Gyorgy zidentyfikował nową witaminę i nazwał ją witaminą B6. W 1940 kilku innych badaczy wyodrębniło tą witaminę w czystej, krystalicznej postaci, a następnie ustalono jej budowę oraz przedstawiono propozycję syntezy chemicznej.
Aktywność związków wykazujących aktywność witaminy B6 jest związana z obecnością grupy hydroksylowej przy 3 węglu. Utlenianie podstawnika przy 4 węglu prowadzi do powstania kwasu pirydoksynowego, który jest pozbawiony aktywności biologicznej, natomiast redukcja tej grupy daje deoksypirydoksynę, która jest antagonistą pirydoksyny.
Chlorowodorek pirydoksyny jest substancją krystaliczną, bezbarwną. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, trochę słabiej w alkoholu, najsłabiej w rozpuszczalnikach organicznych. Pirydoksyna jest odporna na działanie wysokiej T.
Łagodne utlenianie pirydoksyny daje pirydoksal, zaś ogrzewanie w wodno-amoniakalnym roztworze daje pirydoksaminy.
W obojętnych roztworach wodnych w temp. 120o pirydoksyna tworzy dimer, a przy dłuższym ogrzewaniu trimer.
Z obojętnych i kwaśnych roztworów pirydoksyna absorbuje się na węglu drzewnym, ziemi fulerskiej i zeolicie.
Pirydoksyna i inne formy wit. B6 są wrażliwe na działanie światła i promieniowania UV, szczególnie w obojętnych i alkalicznych roztworach.
Organizm ludzki może przekształcić jedną formę witamy w drugą. Wszystkie formy wit. B6 ulegają fosforylacji pod wpływem kinazy pirydoksalowej, w wyniku dalszych przemian powstaje 5’-fosforan pirydoksalu, który jest przyłączany do białek komórkowych i przenoszony do krwiobiegu lub ulega defosforylacji. Pirodoksal może ulec utlenieniu do kwasu pirydoksynowego.
Po przemianach enzymatycznych witamina ta ulega wchłanianiu w jelicie cienkim.
W postaci wolnej wszystkie 3 formy ulegają w tkance mózgowej, wątrobie i nerkach konwersji do odpowiednich fosforanów.
Większość tych związków jest wydalana z moczem w postaci kwasu pirydoksynowego. Zapasy witaminy B6 wynoszą 40-250 mg, a jej okres półtrwania wynosi 33 dni. Największe ilości tej witaminy znajdują się w mięśniach, a w mniejszych ilościach znajduje się również w wątrobie i mózgu.
Pirydoksyna jest produkowana na skalę przemysłową wyłącznie metodami syntezy chemicznej.
Nie zaleca się przyjmowania dawek większych niż 500 mg. Objawy przedawkowania to: bezsenność, męczące powracające sny. Większe dawki witaminy B6 mogą powodować drętwienie, niezgrabność ruchów dłoni i stóp. Dawka 2-6 g/dobę powoduje neuropatię z niezbornością ruchów dłoni i stóp oraz chodu.
Dawka 200 mg może wywołać uzależnienie się od tej witaminy i konieczność stałego zwiększania się dawki.
Duże dawki przyjmowanie w czasie karmienia piersią mogą wywołać efekty uboczne u niemowlaka.
Źródła
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.