
Pachnąca, orzeźwiająca- któż z nas nie zna mięty. Mięta pieprzowa to roślina lecznicza stosowana w dolegliwościach układu pokarmowego. Dzięki właściwością chłodzącym jest idealnym napojem na ciepłe dni.
Rodzina: Jasnotowate
Rodzaj: Mięta
Gatunek: Mięta pieprzowa
Łacińska: Mentha pipera
Angielska: Pepermint
Niemiecka: Pfeffer- Minze
Polskie nazwy: mięta, menta, mięta pieprzna, miatka, miantek, meta, miętkiew, mięta czarna, zioło św. Marii
Mięta pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego i obecnie jest uprawiana w całej Europie, Ameryce Pn., Azji i Afryce. Mięta pieprzowa Mitcham została wprowadzona do uprawy w XIII w. Powstała w wyniku skrzyżowania odmian mięt rosnących w Anglii – mięty zielonej i mięty nadwodnej. Odmiana ta w naturze nie występuje.
Znanych jest około 20 gatunków mięty, ale to właśnie mięta pieprzowa tzw. czarna – Mitcham zawiera największą ilość mentolu, dlatego też jest najczęściej stosowana w przemyśle farmaceutycznym, spożywczym i kosmetycznym. Mięta pieprzowa znana jest w dwóch podgatunkach i kilku formach. Bardzo łatwo można pomylić miętę pieprzową z miętą polną (Mentha arvensis) i miętą zieloną (Mentha spicta) oraz ich licznymi krzyżówkami.
O odmianach mięty pieprzowej przeczytacie >>tutaj<<
Surowcem stosowanym w lecznictwie są świeże lub suszone liście (Menthae piperitae folium) i ziele mięty pieprzowej (Mentha piperate herba). Z surowca pozyskuje się olejek eteryczny uzyskany przez destylację z parą wodną (Menthae piperotae aethroleum). Z olejku wymraża się mentol, który również ma zastosowanie w lecznictwie.
Dawkowanie wg EMA:
Napar z liści: 4,5- 9 g na dobę, w dawkach podzielonych na 3 porcje
Nalewka: 6-9 ml w dawkach podzielonych na 3 porcje
Dzieci między 4 a 12 rokiem życia napar: 3-5 g
1-5% olejku miętowego w maściach do nosa
Nazwa mięty pochodzi od łacińskiego słowa mentha lub greckiego słowa mintha. Minte była nimfą, w której zakochał się Hades, zazdrosna małżonka króla podziemi, która przemieniła nimfę w krzak mięty.
W Polsce uprawę mięty pieprzowej rozpoczęto po I wojnie światowej.
Mięta w medycynie ludowej bywa stosowana w leczeniu nieżytów górnych dróg oddechowych i stanach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej. Ksiądz Kneipp zalecał miętę jako środek uspokajający w przypadku lekkich depresji i kołatania serca o podłożu nerwicowym.
Głównym składnikiem odpowiedzialnym za działanie mięty jest olejek eteryczny bogaty w mentol. Ponadto olejek miętowy w zależności od gatunku i pochodzenia surowca może zawierać: menton, estry mentolu, felandren, pinen, cyneol, neomentol, izomenton, mentofaron, cyneol, α-pinen, β-pinen, limonen, wiridoflorol. Ziele mięty dostarcza flawonoidy (glikozydy apigeniny, diosmetyny, luteoliny, mentozyd, rutyna, hesperydynya, gardenina D), gorycze, garbniki, kwasy fenolowe: kofeinowy, chlorogenowy, rozmarynowy, Mięta jest również źródłem steroli, karotenoidów i choliny.
Liście i ziele mięty:
Mięta nasila dolegliwości związane z nadkwaśnością żołądka. Ponadto może zaburzać wchłanianie żelaza. W dużych ilościach mięta może powodować senność i wymioty.
Nie rozcieńczonego olejku miętowego nie należy stosować bezpośrednio na skórę.
Bremnessy L.; Wielka księga ziół; Wiedza i życie, Warszawa, str. 94-95
Griffith H. W.; Witaminy, pierwiastki i minerały; Agencja Elipsa, Warszawa 1994r., str. 363
Kania M., Baraniak J., Grys A.; Ziołolecznictwo i zalecenia żywieniowe według świętej Hildegardy z Bingen, cz. II; Postępy fitoterapii 2/2014, str. 104-109
Lamer- Zarawska E., Kowal- Gierczak B., Niedworok J.; Fitoterapia i leki roślinne, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, str. 300-301
Ożarowski A.; Ziołolecznictwo- poradnik dla lekarzy; PZWL wyd. III, Warszawa 1982
Rybak D.; Rośliny lecznicze atlas; Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1993, str. 178-179
Senderski M. E.; Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie; Mateusz E. Sendesrki, Podkowa Leśna 2016, str. 424-431
Skarżyński A., Zioła czynią cuda; Agencja wydawnicza Comes, Warszawa 1994
Wielka księga ziół; Reader’s digest; Warszawa 2009
Vocka G.; Rośliny lecznicze od A do Z uprawa i pielęgnacja, zbiory i przechowywanie, działanie zdrowotne; Wydawnictwo Klub dla Ciebie, 2005 r., str. 68-69, 131
Niezwykle aromatyczna i smaczna nalewka z owoców dzikiej róży.
Jabłka to najpopularniejsze owoce na świecie. Warto je włączyć do codziennej diety, ponieważ korzystnie wpływają na zdrowie. Poznaj 10 powodów dla których warto jeść jabłka.
Pestki dyni to źródło magnezu, fosforu, manganu oraz cynku oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Łatwo przyswajalny cynk obecny w pestkach dyni korzystnie wpływa na płodność oraz zwiększa sprawność seksualną. Od wieków pestki dyni są stosowane w kuracjach odrobaczających…
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.