Sorgo (Łać. Soryghum Moench) należy do rodziny wiechlinowatych, jest blisko spokrewnione z prosem. Pochodzi z Afryki, gdzie było uprawiane ok 8 tys. lat temu. Znaczna cześć (ok 35%) światowej produkcji ziarna sorgo jest podstawowym wyżywieniem ludności w wielu krajach Afryki oraz Indii. Zboże to uprawia się także jako paszę dla zwierząt, a biomasę w postaci łodyg i liści można wykorzystać na cele energetyczne. Jego ziarna wykorzystuje się do produkcji mąki, chleba, makaronów oraz syropów.
Spotykanych jest wiele odmian tej rośliny, wśród których można wyróżnić odmiany białe, brązowe, czerwone oraz czarne. Każda odmiana ma nieco inne właściwości. Z białego sorgo najczęściej sporządza się mąki i kasze. Z czerwonych i brązowych odmian produkuje się wyroby alkoholowe. W Afryce i na Dalekim Wschodzie z sorgo robi się piwo oraz chińską wódkę baijiu. Jest to surowiec wykorzystywany do produkcji rumu oraz whisky.
Średnią wartość odżywczą szacuje się na 329- 356 kcal/100g.
Głównym składnikiem ziarna sorga jest skrobia. Ponadto jest to źródło białek, polisacharydów oraz lipidów. Zboże to dostarcza 8-10 aminokwasów, wśród których można wymienić lizynę, leucynę i tryptofan. Dostarcza również wielonienasycone kwasy tłuszczowe, wśród których można wymienić kwas linolowy, oleinowy, palmitynowy, linolenowy i stearynowy. Ziarno sorgo odznacza się bogactwem witamin z grupy B oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. To także źródło związków polifenolowych, dzięki czemu ziarno charakteryzuje się wysoką zawartością przeciwutleniaczy. W ziarnach można znaleźć wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas.
Sorgo jest zbożem bezglutenowym, a więc mogą je spożywać osoby cierpiące na celiakię.
Zboże to zajmuje 5 miejsce na świecie pod względem uprawy. Około 1/3 uprawy sorgo jest przeznaczonych na biopaliwa.
Sorgo rośnie dziko lub jest uprawiane w krajach o klimacie tropikalnym, podzwrotnikowym oraz umiarkowanym ciepłym. Na większą skalę uprawia się sorgo dwukolorowe (łac. Sorghum bicolor) i trawę sudańską (Sorghum sudanese) oraz ich liczne mieszańce. W klimacie Polski sorgo uprawia się rzadko, ponieważ większość odmian tego zboża nie osiąga u nas pełnej dojrzałości. Odmiany uprawiane z przeznaczeniem na nasiona są znacznie mniejsze niże odmiany przeznaczone na biomasę.
Roślina ma mniejsze wymagania glebowe niż kukurydza, stąd też można je uprawiać na lekkich, piaszczystych glebach. Zboże to lepiej wytrzymuje okresowe susze. Kolejną zaletą uprawy sorgo są mniejsze nakłady na środki ochrony roślin, który przy uprawie sorga się nie stosuje. Jest rośliną, która ma duże wymagania termiczne.
Biomasę zbiera się od końca września do połowy października jeszcze przed pierwszymi przymrozkami.
Skrobia zawarta w sorgo jest odporna na trawienie, stąd też zboże to jest zalecane dla osób zmagających się z otyłością, ponieważ potrawy przygotowane z sorgo dłużej zalegają w żołądku dając uczucie sytości.
Ponadto:
Powszechnie sorgo jest uważane za roślinę wolną od modyfikacji genetycznych. Jednak prowadzi się badania nad modyfikowanymi odmianami.
Niezwykle aromatyczna i smaczna nalewka z owoców dzikiej róży.
Jabłka to najpopularniejsze owoce na świecie. Warto je włączyć do codziennej diety, ponieważ korzystnie wpływają na zdrowie. Poznaj 10 powodów dla których warto jeść jabłka.
Pestki dyni to źródło magnezu, fosforu, manganu oraz cynku oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Łatwo przyswajalny cynk obecny w pestkach dyni korzystnie wpływa na płodność oraz zwiększa sprawność seksualną. Od wieków pestki dyni są stosowane w kuracjach odrobaczających…
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.