Najnowsze artykuły

Orzechy- rodzaje i właściwości

Orzechy to cenny składnik naszego pożywienia bogaty w korzystne dla zdrowia kwasy tłuszczowe. Wśród orzechów wyróżniamy wiele gatunków, które będą się różniły nieco składem i właściwościami

Barwnik e 173

E 173 Aluminium- Barwniki spożywcze

E173 czyli aluminium jest barwnikiem pochodzenia naturalnego. Zmienia on barwę produktów na metaliczny, srebrny odcień. Sprawdź dlaczego należy go unikać

Zdrowe nawyki żywieniowe- zbilansowana dieta

Zdrowe nawyki żywieniowe

Zdrowe nawyki żywieniowe czy to wymaga wielu wyrzeczeń? Niekoniecznie! Wystarczy poznać kilka zasad zdrowego odżywienia i małymi krokami zamienić je w nawyki.

Psychologia kliniczna na studiach

Rola psychologa klinicznego nabiera ogromnego znaczenia. Ten wymagający zawód daje mnóstwo satysfakcji, ale czy studia I stopnia dają uprawnienia do pracy?

Czym jest skaling i piaskowanie zębów?

Skaling to zabieg wykonywany przy użyciu skalpela, który usuwa kamień nazębny i osad z zębów. Z kolei piaskowanie zębów polega na czyszczeniu zębów przy użyciu pasty piaskowej

Jaki tran dla dzieci wybrać?

Jak wybrać najlepszy tran dla dzieci? W pierwszej kolejności warto wziąć pod uwagę skład- dobre produkty zawierają dużo nienasyconych kwasów tłuszczowych…

Matcha Extereme- wspomóż odchudzanie

Matcha Extereme to suplement o unikatowym połączeniu 4 niezwykłych składników, który wspomaga odchudzanie i każdego dnia dba o Twoją sylwetkę i dobry nastrój.

Aloes zwyczajny- systematyka

Rząd: Szparagowce
Rodzina: Złotogłowowate
Rodzaj: Aloes

 

Nazewnictwo

Łacińska: Aloë vera, Aloe barbadensis,
Angielska: Aloe
Polskie nazwy: wcześniak, doktor, aloes barbadoski, aloes zwyczajny, aloes prawdziwy, aloes barbadeński, aloes bardeński

Prawdopodobnie nazwa aloesu pochodzi od arabskiego słowa alloeh, chociaż etymologii nazwy można także doszukać się w greckich słowach: alóe- oznaczający gorzkie lub aloedarion- przeczyszczający.

Asyryjczycy nazwali aloes „saburem” od słowa „sabr” oznaczającego cierpliwość.

 

Aloes zwyczajny- występowanie

Prawdopodobnie ojczyzną aloesu jest rejon Morza Śródziemnego lub Południowa Afryka. Możliwe, że roślina ta pochodzi z wyspy Barbados (stąd jej nazwa).

Obecnie plantacje aloesu możemy spotkać w Chinach, południowej części Ameryki Północnej, w rejonie Morza Karaibskiego, na Kaukazie czy w Australii.

Największe uprawy aloesu znajdują się w Meksyku, Japonii, Korei Południowej, na Tajwanie. Podczas gdy w krajach o klimacie umiarkowanym aloes uprawia się w szklarniach.

 

Aloes- odmiany

Znanych jest około 350 -500 gatunków roślin zaliczanych do rodziny aloesowatych, z czego 20 uważanych jest za rośliny lecznicze, a tylko 5 gatunków jest jadalnych.

W zależności od odmiany możemy spotkać rośliny drzewiaste, byliny, a nawet liany. Większość tych roślin jest pod ochroną.

WAŻNE: Aloes łatwo można pomylić z agawą amerykańską.

 

Aloes zwyczajny- surowiec

W celach leczniczych najczęściej wykorzystuje się aloes zwyczajny (łac. Aloe vera), drzewiasty (łac. Aloe arborescens), uzbrojony (łac. Aloe ferox) oraz afrykański (łac. Aloe africana).




Liście aloesu składają się z trzech warstw: wewnętrznej, środkowej i zewnętrznej.

  1. Warstwa wewnętrzna stanowi przezroczysty żel, który jest złożony w 99% z wody, pozostałe składniki to glukomannany, aminokwasy, witaminy, sterole i tłuszcze. Wysokiej jakości żel aloesowy jest nieprzezroczysty, lekko białawy, lepki.
  2. Warstwa środkowa, która jest złożona z lateksu- żółtawego, gorzkiego soku, zawierającego antrachinony i glikozydy. Z tej warstwy pozyskuje się alonę.
  3. Zewnętrznej, czyli grubej skórki, która chroni liście przed czynnikami zewnętrznymi, syntezuje także węglowodany i białka

Warstwy wewnętrzna i środkowa stanowią surowiec wykorzystywany w lecznictwie i kosmetyce. Ponadto jako surowiec wykorzystuje się sok aloesowy, który stanowi ekstrakt z całych liści.

Aloes zwyczajny w różnych kulturach

Roślina ta była znana w Indiach, Chinach, Pakistanie, na Sumatrze, a także w ciepłych krajach Europy, Ameryki Środkowej i Południowej oraz w Afryce. Pod koniec IX wieku, w dziele Rhazesa możemy znaleźć informację, że w skład tzw. „jabłka przeczyszczającego” wchodził m. in. aloes. Według hinduskich dzieł z XI w. n. e. aloes był stosowany w rytuale wielbienia Sziwy. Indianie nazywali aloes niebiańską pałeczką i wierzyli, że miąższ aloesu ma właściwości odmładzające.

 

Aloes zwyczajny w wierzeniach ludowych

Aloes chroni przed negatywnymi wpływami i zapobiega nieszczęśliwym zdarzeniom w domu. W Afryce gałązki aloesu wiesza się nad wejściem do domu, aby oddalić złe moce i przyciągnąć szczęście.

 

Aloes zwyczajny w medycynie chińskiej

Aloes ma szerokie zastosowanie w tradycyjnej medycynie chińskiej. Alonę stosuje się jako środek oczyszczający organizm, wspomagający wątrobę oraz środek na pasożyty i grzyby. Chińczycy stosują alonę u dzieci na drgawki wywołane strachem. Wodny wyciąg z liści stosuje się jako środek wywołujący miesiączkę. Ponadto aloes stosuje się w mieszance z innymi ziołami na dystrofię, zawroty głowy, szum w uszach ból hipochondryczny i zaparcia.

Aloes zwyczajny- składniki mineralne

Tak dużej różnorodności związków biologicznie czynnych nie stwierdzono w żadnym innym produkcie naturalnym pochodzenia roślinnego. Miąższ liści aloesu składa się w 96-99% z wody, pozostała część to błonnik oraz szereg ważnych składników aktywnych biologicznie do których zalicza się węglowodany i polisacharydy (acemannan), całą gamę kwasów organicznych, aminokwasów. Za działanie aloesu w dużej mierze odpowiadają zawarte w miąższu antrazwiązki: alonina, aloeemodyna, emodyna. Ponadto roślina ta to źródło wielu enzymów, fitosteroli, saponin. Roślina jest bardzo bogata w witaminy: A, C, E, niacyny, ryboflawiny, tiaminy, wit. B6, wit. B12, kwasu foliowego, choliny, wit. E, β-karotenu, biotyny. To także źródło soli: cynku, magnezu, miedzi, żelaza, wapń, chloru, chromu, fosforu, potasu, cynku, sodu, niklu, kobaltu, strontu, germanu, manganu, selenu, molibdenu.

                        ALOES ZWYCZAJNY DZIAŁANIE LECZNICZE

  • Już w starożytności podawano wyciągi z aloesu przy problemach z niestrawnością bądź jako środek przeczyszczający
  • Żel aloesowy działa lekko rozwalniająco, normując formułowanie się kału, pomagając pozbyć się chronicznych zaparć
  • Miąższ aloesu stymuluje mikroflorę jelitową oraz usprawnia działanie kosmków jelitowych, dzięki czemu poprawia się wchłanianie substancji odżywczych w jelitach
  • Wyciągi aloesowe mają działanie wiatropędne
  • Aloes zwiększa ilość wydzielanego soku żołądkowego, stąd też jest zalecany przy nieżytach jelit, stanach zapalnych układu pokarmowego, chorobie wrzodowej, zanikowym nieżycie błony śluzowej żołądka, owrzodzeniach odbytnicy i okrężnicy
  • Sok z aloesu wspomaga również odtruwanie wątroby i nerek oraz jest pomocny w problemach związanych z wydzielaniem żółci
  • Roślina korzystnie wpływa na procesy metaboliczne
  • Aloes przyjmowany doustnie zmniejsza ilość trójglicerydów i cholesterolu we krwi oraz stymuluje pracę serca
  • Wyciągi wodne oraz miazga ze świeżych liści aloesu przyjmowane doustnie wzmacniają mechanizmy obronne organizmu i uaktywniają enzymy ustrojowe, co w konsekwencji przyczynia się do zachowania naturalnej równowagi organizmu i wzmocnienia odporności
  • Aloes wspomaga wydalanie z organizmu toksycznych substancje obcych oraz tych wyprodukowanych przez organizm, które mają właściwości alergenne
  • Wyciągi z aloesu wspomagają leczenie dychawicy oskrzelowej oraz w formie inhalacji gruźlicy, roślina jest stosowana w leczeniu przewlekłych chorób płuc oraz astmy
  • Zewnętrznie wyciągi z aloesu stosuje się w leczeniu zapalenia zatok bocznych przynosowych oraz nieżytów nosa
  • Płukanie jamy ustnej roztworami z aloesem chroni przed aftami i paradontozą, przyspiesza również powrót do zdrowia po usunięciu migdałków
  • Okłady z aloesu łagodzą bóle głowy
  • W dawnych czasach roślina ta była wykorzystywana w leczeniu chorób reumatoidalnych, zapaleniach stawów czy rwy kulszowej
  • Dawniej sokiem z liści rośliny nacierano miejsca nadwyrężone i po urazach
  • Kampesterol zawarty w liściu aloesu chroni kości i stawy przed degradacją
  • Zewnętrznie wyciągi z liści aloesu stosuje się przy zapaleniu sromu oraz pochwy
  • Aloes posiada właściwości przeciwzapalne, przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne oraz przeciwbólowe i przeciwświądowe
  • Roślina posiada silne działanie przeciwwirusowe i można ją wykorzystać do leczenia komórek zakażonych wirusem malarii, HIV oraz opryszczki
  • Aloes stosowany wewnętrznie wspomaga procesy regeneracji tkanek
  • Przetwory z aloesu mogą wspomagać terapię onkologiczną
  • Preparaty z aloesu mogą być stosowane miejscowo może przy hemoroidach
  • Aloes wzmacnia włosy i zapobiega ich wypadaniu




Aloes zwyczajny- działanie niepożądane

  • Przyjmowanie aloesu w zbyt dużych dawkach może powodować osłabienie, spowolnienie pulsu oraz obniżenie temp. ciała
  • Duże dawki aloesu przyjmowane jednorazowo mogą powodować podrażnienia jelit oraz przy częstszym stosowaniu stany zapalne nerek
  • Aloes w dużych dawkach wpływa toksycznie na enzymatyczne wartości wątroby, może powodować toksyczne zapalnie wątroby
  • U osób wrażliwych preparaty z aloesu mogą wywoływać reakcję alergiczną, objawiającą się wypryskiem, grudkowym zapaleniem skóry oraz pokrzywką
  • Zbyt długie przyjmowanie wyciągów z aloesu powoduje zmniejszenie stężenia potasu w organizmu
  • Długotrwałe stosowanie aloesu ze względu na zawartość antrachinonów prowadzą do melanosiccoli i przedrakowego stanu jelita grubego.
  • Zbyt duża ilość aloesu w kosmetykach może powodować podrażnienia skóry
  • Aloes stosowany miejscowo na skórę może uwrażliwiać ją na promienie UV
  • U kobiet w ciąży aloes może wywołać przekrwienie narządów wewnętrznych, w tym macicy, co może skutkować poronieniem

 

Aloes zwyczajny- przeciwwskazania

  • Wewnętrznie aloesu nie powinny przyjmować kobiety w ciąży oraz karmiące piersią
  • Małym dzieciom nie powinno się podawać preparatów z aloesem ani stosować na skórę, ponieważ mogą spowodować poparzenia
  • Wg zaleceń ESCOP preparaty z aloesem nie powinny być podawane dzieciom poniżej 10 roku życia, EMA zaleca nie podawanie dzieciom poniżej 12 roku życia
  • Wyciągów z aloesu nie powinny przyjmować osoby cierpiące na mocznicę, zapalenie pęcherza, niewydolność nerek i choroby wątroby
  • Kolejną grupą osób, które powinny unikać aloesu są kobiety mające dolegliwości maciczne, silne miesiączki, różne krwotoki
  • Aloesu nie powinni przyjmować mężczyźni z powiększoną prostatą
  • Aloes nie jest wskazany dla osób z zapaleniem trzewi oraz podejrzeniem zapalenia wyrostka robaczkowego, chorobą Crohna, hemoroidami, wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, uchyłkowatością jelit, zapaleniem odbytnicy
  • Przeciwwskazaniem do stosowania aloesu są żylaki odbytu oraz nadciśnienie

Aloesu nie powinno łączyć się z garbnikami, żelazem, jodem metanolem, tymolem oraz fenolami.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Arnal-Schnebelen B., Goetz P., Paris M.; Lecznicze dary natury; Reader’s Digest; Warszawa, str. 28

Bremness L.; Wielka księga ziół; Wiedza i życie, Warszawa 

Bojarowicz H., Dźwidulska P.; Suplementy diety cz. III, Interakcje suplementów diety z lekami; Hygeia, Public Health 2012, 47 (4), str. 442-447

Braun L., Cohen M.; Herbs& Natural Suplements an ewidence- base guide, 3th edition; Elsevier 2010, str. 192-200

Cieślik E., Turcza K.; Właściwości prozdrowotne aloesu zwyczajnego Aloe Vera(L) Weeb. (Aloe barbadensis Mill.); Post. Fitoter. 2015, (16)2, str. 117-124

Czikow P., Łaptiew J.; Rośliny lecznicze bogate w witaminy; Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987 r., str. 41

Domowe kuracje od A do Z cz. 1; Wyd. „JOT” J. Orłowska, Toruń 2017, str. 9-11

Górnicka J.; Leksykon zdrowia-Apteka natury; Martel 2005; str. 177-179

Griffith H. W.; Witaminy, pierwiastki i minerały; Agencja Elipsa, Warszawa 1994r., str. 271 

Liu Y., Wang Z., Zhang J.; Dietary Chinese herbs, chemistry pharmacology and clinical evidence; Springer-Velage, Wien 2015, str. 277- 285

Marczyk M.; Domowe sposoby leczenia. Leki z natury ;Wydawnictwo Dragon, Bielsko Biała 2015str. 52-53

Mindel E.; Biblia witamin; Wiedza i życie, Warszawa 1993, str. 158-159

Motta G. B.; Lecznicze rośliny Biblii, tajemnice zdrowotne Pisma Świętego; Wyd. Esprit, Kraków 2016, str. 27-31

Ross I. A.; Medicinal Plants of the world, chemical constituents, traditional and modern uses; Vol. 1, Springer Science 2003, str. 104-131

Senderski M. E.; Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie; Mateusz E. Senderski Podkowa leśna 2016; str. 163-167

Wielka księga ziół; Reader’s Digest, Warszawa 2009; str.12, 279

Vocka G.; Rośliny lecznicze od A do Z uprawa, pielęgnacja, zbiory u przechowywanie, działanie zdrowotne; Wyd. Klub dla Ciebie 2005, str. 24, 106

Zamiara K.; Aloes- jego tajemnicza moc; Katedra i Zakład Historii i Nauk Medycznych; Uniwersytet Medyczny w Poznaniu

http://www.czytelniamedyczna.pl/5260,waciwoci-prozdrowotne-aloesu-zwyczajnego-aloe-vera-l-webb-aloe-barbadensis-mill.html (05.01.2019)

Monografia EMA 




Aloes interakcje z lekami

Aloes to niezwykła roślina, która działa korzystnie na nasze zdrowie. Przyjmując preparaty z aloesem warto mieć na uwadze interakcje z lekami w jakie wchodzi aloes

Zioła na zaparcia

Zioła o działaniu przeczyszczającym stosuje się na wieczór, a efekt wypróżnienia następuje po kilku godzinach

Jabłko w wierzeniach ludowych

Jabłko/Jabłoń często pojawia się w wierzeniach ludowych. To symbol płodności, miłości, zdrowia, urody i pomyślności chętnie wykorzystywany w wielu obrzędach..

Naturalne źródła tiaminy (wit. B1)

Witamina B1 czyli tiamina jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Tiamina jest obecna w wielu produktach zwierzęcych i roślinnych

Arbuz zwyczajny(Kawon)- Citrullus lanatus

Arbuz, nazwany kawonem, należy do rodziny dyniowatych, rośnie w klimacie tropikalnym, stąd też doskonale gasi pragnienie w upalne dni i korzystnie wpływa na zdrowie

Berberys zwyczajny- łac. Berberis vulgaris

Berberys zwyczajny/pospolity (Berberis vulgaris), potocznie nazywany kwaśnicą pospolitą, to krzew osiągający wysokość ok. 2 m. Ma żółte kwiaty i piękne czerwone owoce

Soja warzywna- łac. Glycine max

Soja owłosiona, soja uprawna, soja warzywna (Glycine max) to gatunek jednorocznej rośliny oleistej z rodziny bobowatych. To najważniejsza

E 163- Antocyjany- barwnik spożywczy

Barwnik E 163 czyli antocyjany to grupa naturalnych barwników, które są otrzymywane metodami fizycznymi z owoców (skórek winogron) i warzyw (czerwonej kapusty

Len zwyczajny- właściwości

Len zwyczajny to roślina znana od tysiącleci, wśród surowców leczniczych lnu zwyczajnego wymienić można siemię lniane, olej lniany