Historia

Aloes był znany i wykorzystywany w wielu rejonach już 3000 lat p.n.e.  jako środek przeczyszczający. Arabowie przywieźli do Europy aloes w formie stężałego, żółtobrunatnego soku zwanego aloną, która była w świcie arabskim nie tylko środkiem przeczyszczającym, ale wykorzystywano ją także do balsamowania i palenia zwłok, wyrobu kadzideł i trwałych farb. Roślina ta jest wymieniona w papirusie Ebersa. Znali go starożytni Grecy i Rzymianie. Aloes i alona zostały opisane przez Dioskurydesa i Galena.

W XII wieku Albert Wielki przyczynił się do rozpowszechnienia aloesu w Europie Środkowej i Zachodniej.

W XIX wieku o właściwościach rośliny przypomina ksiądz Kneipp, który zaleca stosowanie aloesu w schorzeniach oczu. W tym czasie w lecznictwie stosowano sok ze świeżego aloesu, wodę aloesową, proszek aloesowy.

Aloes drzewiasty u św. Hildegardy

Święta z Bingen wspomina o aloesie jako leku na owrzodzenia i stany zapalne.

Aloes drzewiasty w medycynie ludowej

Aloes w medycynie ludowej uważany jest za środek przeczyszczający, a także stosowany w leczeniu ran, uśmierzający newralgiczne bóle głowy. Proszek stosowano na przeczyszczenie żołądka.

Preparaty z aloesu były także stosowane przy dyfterycie, tyfusie brzusznym, zapaleniu szpiku kostnego, wrzodach, flegmach, początkach katarakty, ropnym zapaleniu spojówek.

Aloes drzewiasty- składniki mineralne

98% liści aloesu stanowi woda. Ponadto liście aloesu są źródłem antranoidów, kwasów organicznych, białek i polisacharydów o charakterze śluzu. Aloes zawiera witaminy z grupy B oraz minerały: cynk, magnez, miedź, molibden.

Alona otrzymywana z aloesu zwiera: aloina, Alainozydy A i B, aleozyna, aleo-arbonazyd, żywice.

           ALOES DRZEWIASTY DZIAŁANIE LECZNICZE

Aloes drzewiasty

• Jest stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy
• Jest skutecznym środkiem na zaparcia
• Pobudza wydzielanie żółci
• Jest zalecany przy nieżytach jelita grubego
• Działania przeciwcukrzycowo
• Podaje się przy krwawieniach i anemii
• Poprawia odporność organizmu i działa ogólnie wzmacniająco
• Jest stosowany w nieżycie błon śluzowych jamy ustnej i gardła, także w przypadku aft
• Ma zastosowanie w stomatologii, gdzie jest stosowany w leczeniu przyzębicy i zapaleniu dziąseł
• Stosuje się do przemywań oczu w zapaleniu rogówek i spojówek.
• Wewnętrznie podaje się przy uporczywych bólach głowy
• Stosowany wewnętrznie pomaga przy niedomogach miesiączkowania.
• W formie okładów jest stosowany w zapaleniu sromu lub przez tamponowanie przy zapaleniu pochwy
• Stosuje się przy nerwobólach i bólach reumatycznych
• Pomaga w leczeniu trudno gojących się ran, łuszczycy, egzem oraz różnych zmian skórnych spowodowanych infekcjami zarówno bakteryjnymi jak i grzybiczymi

Aloes drzewiasty- działanie niepożądane

Dawka śmiertelna dla aloesu to 8 g proszku.

• Długotrwałe przyjmowanie preparatów z aloesem może wywołać niedobór elektrolitów, szczególnie potasu.
• Duże dawki aloesu mogą powodować poronienia lub przedwczesny poród.
• Przy dużych dawkach może wystąpić ogólne osłabienie, spowolnienie pulsu, obniżenie temp, ciała.
• Bardzo duże dawki mogą powodować uszkodzenie wątroby.
• Alona może powodować przekrwienie okrężnicy oraz narządów miednicy małej.
• Niewielka ilość antrazwiązków przechodzi do mleka matki, działając na niemowlę przeczyszczająco.

Aloes drzewiasty- przeciwwskazania

• Osoby ze skłonnością do opuchlizn nie powinny przyjmować aloesu drzewiastego, ponieważ posiada on właściwości biologicznego stymulatora
• Alony nie powinny stosować kobiety w ciąży
• Krwawienia i krwotoki wewnętrzne
• Powiększona prostata
• Zapalenie pęcherza moczowego
• Ostrożnie należy stosować u dzieci