- Aloes drzewiasty- łac. Aloe arborescens
Aloes drzewiasty- systematyka
Rodzina: Złotogłowowate
Rodzaj: Aloes
Nazwy
Łacińska: Aloe arborescens
Angielska: Bitter aloe
Niemiecka: Baumartige Aloe
Polskie nazwy: Alojzy, drzewko aloesowe, eliasz, elijos, halena, iliasz, judaszowa smiła laus, olejas, tężnik
Aloes drzewiasty- występowanie
Aloes pochodzi prawdopodobnie z Południowej Afryki. Ze względu na duże zapotrzebowanie obecnie jest uprawiany głównie w Japonii, Chinach, obu Amerykach oraz w Polsce. Na stanowiskach naturalnych występuje na półwyspie Arabskim i w Indiach, w Afryce Południowej, na Karaibach i na Madagaskarze.
Odmiany
Znanych jest 180 gatunków aloesów, występujących na wszystkich kontynentach.
Surowiec
Surowcem są świeże liście aloesu (Aloë folium) oraz stężały po wysuszeniu sok z liści, tzw. alona.
Alonę pozyskuje się także z innych gatunków aloesu (Aloe vera, Aloe ferox).
Liście aloesu wykorzystuje się do produkcji wielu przetworów w postaci syropów, płynów, maści, mazideł i wyciągów. Środek może być stosowany zarówno zewnętrznie jak i wewnętrznie.
Historia
Aloes był znany i wykorzystywany w wielu rejonach już 3000 lat p.n.e. jako środek przeczyszczający. Arabowie przywieźli do Europy aloes w formie stężałego, żółtobrunatnego soku zwanego aloną, która była w świcie arabskim nie tylko środkiem przeczyszczającym, ale wykorzystywano ją także do balsamowania i palenia zwłok, wyrobu kadzideł i trwałych farb. Roślina ta jest wymieniona w papirusie Ebersa. Znali go starożytni Grecy i Rzymianie. Aloes i alona zostały opisane przez Dioskurydesa i Galena.
W XII wieku Albert Wielki przyczynił się do rozpowszechnienia aloesu w Europie Środkowej i Zachodniej.
W XIX wieku o właściwościach rośliny przypomina ksiądz Kneipp, który zaleca stosowanie aloesu w schorzeniach oczu. W tym czasie w lecznictwie stosowano sok ze świeżego aloesu, wodę aloesową, proszek aloesowy.
Aloes drzewiasty u św. Hildegardy
Święta z Bingen wspomina o aloesie jako leku na owrzodzenia i stany zapalne.
Aloes drzewiasty w medycynie ludowej
Aloes w medycynie ludowej uważany jest za środek przeczyszczający, a także stosowany w leczeniu ran, uśmierzający newralgiczne bóle głowy. Proszek stosowano na przeczyszczenie żołądka.
Preparaty z aloesu były także stosowane przy dyfterycie, tyfusie brzusznym, zapaleniu szpiku kostnego, wrzodach, flegmach, początkach katarakty, ropnym zapaleniu spojówek.
Aloes drzewiasty- składniki mineralne
98% liści aloesu stanowi woda. Ponadto liście aloesu są źródłem antranoidów, kwasów organicznych, białek i polisacharydów o charakterze śluzu. Aloes zawiera witaminy z grupy B oraz minerały: cynk, magnez, miedź, molibden.
Alona otrzymywana z aloesu zwiera: aloina, Alainozydy A i B, aleozyna, aleo-arbonazyd, żywice.
ALOES DRZEWIASTY DZIAŁANIE LECZNICZE
Aloes drzewiasty:
- Jest stosowany w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy
- Jest skutecznym środkiem na zaparcia
- Pobudza wydzielanie żółci
- Jest zalecany przy nieżytach jelita grubego
- Działania przeciwcukrzycowo
- Podaje się przy krwawieniach i anemii
- Poprawia odporność organizmu i działa ogólnie wzmacniająco
- Jest stosowany w nieżycie błon śluzowych jamy ustnej i gardła, także w przypadku aft
- Ma zastosowanie w stomatologii, gdzie jest stosowany w leczeniu przyzębicy i zapaleniu dziąseł
- Stosuje się do przemywań oczu w zapaleniu rogówek i spojówek.
- Wewnętrznie podaje się przy uporczywych bólach głowy
- Stosowany wewnętrznie pomaga przy niedomogach miesiączkowania.
- W formie okładów jest stosowany w zapaleniu sromu lub przez tamponowanie przy zapaleniu pochwy
- Stosuje się przy nerwobólach i bólach reumatycznych
- Pomaga w leczeniu trudno gojących się ran, łuszczycy, egzem oraz różnych zmian skórnych spowodowanych infekcjami zarówno bakteryjnymi jak i grzybiczymi
Aloes drzewiasty- działanie niepożądane
Dawka śmiertelna dla aloesu to 8 g proszku.
- Długotrwałe przyjmowanie preparatów z aloesem może wywołać niedobór elektrolitów, szczególnie potasu.
- Duże dawki aloesu mogą powodować poronienia lub przedwczesny poród.
- Przy dużych dawkach może wystąpić ogólne osłabienie, spowolnienie pulsu, obniżenie temp, ciała.
- Bardzo duże dawki mogą powodować uszkodzenie wątroby.
- Alona może powodować przekrwienie okrężnicy oraz narządów miednicy małej.
- Niewielka ilość antrazwiązków przechodzi do mleka matki, działając na niemowlę przeczyszczająco.
Aloes drzewiasty- przeciwwskazania
- Osoby ze skłonnością do opuchlizn nie powinny przyjmować aloesu drzewiastego, ponieważ posiada on właściwości biologicznego stymulatora
- Alony nie powinny stosować kobiety w ciąży
- Krwawienia i krwotoki wewnętrzne
- Powiększona prostata
- Zapalenie pęcherza moczowego
- Ostrożnie należy stosować u dzieci
Miód aloesowy
- Świeży liść aloesu
- Miód
Odpowiednio zebrany liść aloesu zmiażdżyć i na każde 100 g miazgi dodać 200 g miodu. Całość powoli ogrzewać do wrzenia. Odstawić do następnego dnia, ponownie ogrzewać do wrzenia, przecedzić przez gęste sito do słoika. Miód przechowywać w lodówce. Przyjmować rano na czczo oraz na godzinę przed obiadem po łyżeczce jako środek pobudzający apetyt, przeciw nieżytowy i ogólnie wzmacniający. Jest wskazany dla dzieci, młodzieży i osób starszych.
Drozd J., Anuszewska E. L.; Działanie immunostymulujące wodnego wyciągu z liści aloesu drzewiastego (Aloe arborescens Mill.); Postępy fitoterapii 1/2014, str.23-24
Górnicka J.; Leksykon zdrowia apteka natury; AWM, Kalisz 2005, str. 177-179
Lamer- Zarawska E., Kowal- Gierczak B., Niedworok J.; Fitoterapia i leki roślinne; Wyd. Lekarskie PZWL 2012, str. 216-217
Ożarowski A., Jaroniewski W.; Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie; Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1989, str. 79-81
Pisulewska E. , Andrzejewska J., Fijołek M., Halarewicz A., Maderska M.; 500 przypraw i ziół leczniczych, charakterystyka, wymagania, porady; Wyd. SBM, Warszawa 2015, str. 4
Rybak D.; Rośliny lecznicze atlas; Wyd. Arkady, Warszawa 1993, str. 55-56
Sadowska A., Tomczak M., Rek J.; Egzotyczne rośliny lecznicze; Wyd. SGGW-AR, Warszawa 1987, str. 82
Senderski M. E.; Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie; Mateusz E. Senderki, Podkowa Leśna 2016, str. 163-166
Tyszyńska- Kownacka D., Starek T.; Zioła w polskim domu; Wyd. Watra, Warszawa 1988, str. 42-44
Aloes (łac. Aloe) – uzdrowiciel po wsze czasy; Zielarz nr. 1 – Styczeń- Luty 2018, str. 10-11
- Podobne artykuły
Aloes w kosmetykach- właściwości i zastosowanie
Aloes dzięki swoim właściwością pielęgnacyjnym i regeneracyjnym jest częsty surowcem w dużej gamie preparatów kosmetycznych
Tych ziół lepiej nie stosować w ciąży
Wiele osób uważa zioła za bezpieczne, są jednak zioła, które stosowane w czasie ciąży mogą powodować wiele działań niepożądanych…
Biostymina – wzmocnienie odporności dzieci i dorosłych
Aloes drzewiasty to roślina, która dzięki swoim właściwością wspomaga układ odpornościowy. Na bazie tej rośliny powstał lek- BIOSTYMINA
Aloes zwyczajny- łac. Aloe vera
Aloes zwyczajny, aloes barbadoski (Aloe vera) o najpopularniejszy gatunek aloesu, wykorzystywany w medycynie i kosmetyce, uprawiany na szeroką skalę w celu
