Goździkowiec korzenny trochę historii

Goździki były znane w Chinach, a pierwsza wzmianka o tej roślinie pojawia się w chińskich pismach Han z okresu 220- 206 roku p. n. e. Goździki podawano cesarskim gościom na dworze chińskim jako odświeżacz powietrza, co miało uchronić władcę przed przykrymi zapachami podczas rozmów z poddanymi.

Dzięki arabskim kupcom goździki trafiły do Bizancjum, gdzie szybko zyskały uznanie.

Cesarz Konstanty Wielki wysłał papieżowi Sylwestrowi bogato zdobione wazy wypełnione kilkudziesięcioma kilogramami goździków.

W I wieku naszej ery goździki docierają do Aleksandrii i Egiptu. Do Europy goździki dotarły wraz z kupcami z Azji w VIII w. W XIII wieku Wenecja była wiodącym dostawcą goździków do Europy.

Goździki stały się popularną przyprawą i środkiem leczniczym w średniowiecznej Europie. Pojawiły się nawet w poemacie Dantego Alighieri, który krytykuje marnotrawco goździków jako przyprawy do mięsa w Sienie.

Święta Hildegarda uważała, że goździki są szczególnie skuteczne na artretyzm w stopach.

Początkowo monopol na handel goździkami mieli Portugalczycy, którzy przejęli szlaki morskie, aby transportować przyprawę z Indyjskiej Wyspy. W XVIII wieku Holendrzy zaczęli usuwanie plantacji goździków ze wszystkich wysp z wyjątkiem Wyspy Ambion i Terante, dzięki czemu przejęli monopol nad uprawą drzew goździkowych. Dlatego też uzbrojeni żołnierze strzegli plantacji i pilnowali, aby wokół wyspy Molukka nie powstawały inne plantacje. Później plantacje zostały przeniesione na wyspę Ambon.

W XIX wieku goździki dotarły do Indii.

Goździkowiec korzenny w medycynie ludowej

Goździki są stosowane w medycynie ludowej w leczeniu astmy, krwawiących dziąseł, niestrawności, gorączki i porannych mdłości.

Spożywanie 8 goździków dziennie miało wzmacniać serce.

W krajach tropikalnych goździkami leczy się świerzb, malarię, cholerę, gruźlicę.

Goździkowiec korzenny w Medycynie Chińskiej

Goździki były stosowane w Chinach jako środek na niestrawność, biegunki, przepukliny. Chińscy lekarze stosowali goździki także jako środek przeciwgrzybiczy.

Goździkowiec korzenny- zastosowanie

• Goździki i olejek goździkowy są dodawane jako środki zapachowe do preparatów stosowanych do higieny jamy ustnej, mydeł, kremów, lotionów
• Olejek goździkowy jest wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym
• Z liści drzewa goździkowego pozyskuje się eugenol
• Preparaty na bazie olejku goździkowego wykorzystuje się w stomatologii jako środki znieczulające

Goździkowiec korzenny- wartość odżywcza

Pączki goździkowca korzennego swoje właściwości zawdzięczają zawartości olejku eterycznego, który zawiera głównie eugenol (do 95%), etanol, tymol. Ponadto przyprawa jest źródłem flawonoidów, steroli, terpenów, kwasów fenolowych. Goździki zawierają witaminy A i C oraz minerały: żelazo, wapń, magnez, fosfor, sód, potas.