Rodzina: Astrowate
Rodzaj: Krwawnik
Gatunek: Krwawnik pospolity
Łacińska: Achillea millefolium
Angielska: Milfoli, Yarrow
Niemiecka: Gemeine Schafgarbe
Polskie nazwy: pokrętnik, rannik, tysiąclist, twardziec, krawczyk, krowewnik, krwawnica, krzewnik, drętwik, śmietanka, stolist, tysięcznik, żeniszek, złocień, złocień krwawnik, renisz, krewniak, zaniszeń, sierpownik, złotnia, krewnik, derewyj, szerpownik, trowunik, twardziec, złotnia
Krwawnik to pospolita roślina, która występuje na obu półkulach w strefie klimatu umiarkowanego. Rodzimy obszar występowania obejmuje Europę i północną Azję. W Polsce krwawnik rośnie powszechnie rośnie na suchych łąkach, pastwiskach i poboczach dróg. Na polach uprawnych uważana za chwast.
Istnieje około 85 odmian krwawnika. W Polsce występuje kilka gatunków z tego rodzaju. Krwawnik wykazuje dużą zmienność gatunkową. Występuje w kilku podgatunkach i odmianach różniących się pokrojem oraz składem olejku eterycznego.
Surowcem leczniczym jest ziele krwawnika (Millefolii herba), rzadziej kwiat (Millefolii flos).
Nazwa gatunkowa archillea pochodzi z opisu znajdującego się w Iliadzie Homera, gdzie na krwawiącą ranę Achillesa przykładano ziele krwawnika. Nazwa millefolium związana jest z licznymi segmentami, na jakie podzielony jest liść krwawnika.
Krwawnik jest jednym z najdawniej stosowanych ziół. W Chinach z otartych i wysuszonych łodyg krwawnika wykonywano wróżby z I księgi Ching. Celtyccy druidzi przepowiadali pogodę przy pomocy ziela krwawnika.
W I w n.e. liczne właściwości krwawnika chwali Scribonius Lałgus oraz Dioskorides. Wówczas ziele krwawnika stosowano jako lek na rany i wrzody. Hipokrates zalecał krwawnik w leczeniu żylaków odbytu. Pliniusz pisze, że zielem krwawnika leczono rany u bydła.
W średniowieczu krwawnik był uprawiany przez benedyktynów w przyklasztornych ogródkach i była to roślina powszechnie stosowana na krwawienia. Święta Hildegarda również wspomina o krwawniku jako świetnej roślinie przeciwkrwotocznej.
Krwawnik w medycynie ludowej był uznawany za środek na wszystkie choroby. Ziele i kwiat krwawnika stosuje się jako środek napotny w okresie przeziębień. Ziele krwawnika często jest określane mianem zioła dla kobiet, ponieważ łagodzi wszystkie dolegliwości związane z menstruacją i menopauzą.
Wg. J. Rostafińskiego napar z krwawnika stosowano jako środek łagodzący bóle zębów. Listek krwawnika włożony do nosa miał wzmagać krwawienie z nosa, natomiast nalewka z była stosowana jako środek wspomagający pamięć, poprawiający nastrój oraz dający długowieczność. W okresie odrodzenia odwary z krwawnika stosowano jako lek przeciwmalaryczny.
Za działanie krwawnika odpowiada wiele związków chemicznych. Wśród najważniejszych związków można wymienić olejek eteryczny, nadających charakterystyczny zapach krwawnikowi. Skład olejku jest bardzo zmienny i zależy od gatunku, pochodzenia, terminu zbioru surowca. Krwawnik jest bogaty w gorzkie glikozydy (achilleina), które wykazują działanie w obrębie układu pokarmowego. Kolejną grupą związków obecnych w krwawniku są flawonoidy w formie glikozydów, głównie apigeniny, luteoliny, rutyny. Krwawnik zawiera również kwasy tłuszczowe i sterole oraz furanokumaryny i wiele kwasów organicznych. Z ziela krwawnika wyizolowano alkaloidy i poliacetyleny. Krwawnik dostarcza do organizmu witaminy: C, K, A, E, kwas foliowy. Roślina ta to także cenne źródło minerałów, wśród których największe znaczenie ma mangan.
Warto pamiętać, że kwiaty krwawnika zawierają więcej olejku, z kolei liście mają więcej goryczek.
Jak sama nazwa wskazuje krwawnik to od dawien środek na krwawienia, zarówno te zewnętrzne jak i wewnętrzne. Roślina swoim działaniem wpływa głównie na układ pokarmowy, wspomaga krążenie oraz jest pomocna kobietom. Krwawnik:
Literatura
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.