Aronia jest niezwykłym owocem. I choć nie jest zbyt smaczna, to posiada niezwykłe właściwości, które wpływają korzystnie na nasz organizm.
Rząd: Różowce
Rodzina: Różowate
Rodzaj: Aronia
Łacińska: Aronia melanocarpa
Angielska: Chokeberry
Niemiecka: Aronia, Schwarze Apfelbeere
Polskie nazwy: Czarna jarzębina, aronia czarna, aronka
Aronia pochodzi z Ameryki Północnej. Przywieziona do Europy rozprzestrzeniła się głównie w Rosji i Szwecji oraz w innych krajach klimatu umiarkowanego. W Polsce rośnie w stanie naturalnym głównie na ubogich glebach przy kamiennych zboczach, na torfowiskach oraz piaskach.
Oprócz aronii czarnoowowcowej można wymienić mniej znane w Europie odmiany:
• aronia czerwona (A. arbutifolia), która nie jest rośliną popularną, ze względu na małe i bardzo cierpkie owoce
• aronia śliwolistna (A. prunifolia), która ze względu na purpurowe owoce często jest mylona z aronią czarnoowcową.
Do celów medycznych, kulinarnych i kosmetycznych wykorzystuje się dojrzałe owoce aronii. Z owoców pozyskuje się sok oraz syrop aroniowy.
Pierwsze krzewy aronii dotarły do Europy w XVIII wieku. Wówczas zaczęto uprawę tej rośliny w Skandynawii oraz w Rosji. W latach 30-tych XX wieku w Związku Radzieckim Iwan Miczurin poszukiwał owoców łatwych w uprawie, o dużej wartości odżywczej i odpornych na mrozy. Wszystkie te oczekiwania spełniła aronia. Dopiero po II wojnie światowej stwierdzono, że owoce aronii nadają się do konsumpcji, wówczas zaczęto ją na szerszą skalę uprawiać głównie w Rosji. W latach 80-tych XX wieku w Polsce powstały pierwsze plantacje aronii.
W medycynie ludowej Ameryki Północnej zalecano spożywanie owoców aronii zwłaszcza kobietom w ciąży, aby dodawały sił i witalności. Sok z aronii uchodził za eliksir młodości, który rozjaśniał umysł i pomagał w problemach gastrycznych. Indianie z wysuszonych i zmielonych owoców robili okłady na rany i uszkodzenia skóry.
Owoce aronii są bardzo bogate w związki przeciwutleniające jak flawonoidy, kwasy fenolowe, karotenoidy. Są uznawane za najbogatsze źródło antocyjanów w przyrodzie. Cierpki smak aronii jest spowodowany dużą zawartością garbników i pektyn. Owoce te to doskonałe źródło witamin (A, C, E, K, PP, kwasu foliowego) i minerałów (cynku, magnezu, potasu, wapnia). Owoce aronii dostarczają również cenne mikroelementy: żelazo, selen, bor, mangan, molibden, kobalt, jod.
Same owoce aronii nie ulegają psuciu po zbiorze, ponieważ zawierają substancje bakteriostatyczne zawarte głównie na skórce.
Owoce aronii są cenione ze względu na dużą zawartość przeciwutleniaczy, które chronią przed skutkami wywołanymi dużą ilością wolnych rodników w organizmie. Wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybiczne oraz antymutagenne. Zawarte w owocach aronii substancje bioaktywne zmniejszają działanie uboczne leków przeciwnowotworowych i łagodzą skutki radioterapii.
Częste spożywanie owoców aronii w postaci niskosłodzonych przetworów:
Proantocyjanidyny oraz antocyjany zawarte w aronii są inhibitorami enzymu CYP3A4, który jest odpowiedzialny za biotransformację niektórych leków, dlatego nie należy przyjmować aronii ani jej przetworów razem z lekami.
Źródła
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.