
Rząd: Różowce
Rodzina: Pokrzywowate
Rodzaj: Pokrzywa
Gatunek: Pokrzywa zwyczajna
Łacińska: Urtica dioica.
Angielska: Nettle
Niemiecka: Nessel
Polskie nazwy: pokrzywa wielka, koprywa, pekryw, zagawka, pokrzywa dwupienna, pokrzywa parząca, żgajka, parzawka, koprzywa
Łacińska nazwa Urtica pochodzi od słowa uro co oznacza palić lub spalić.
W naturze pokrzywa występuje na półkuli północnej w znacznej części strefy klimatu umiarkowanego. Jako gatunek obcy rozprzestrzeniła się w strefie umiarkowanej półkuli południowej. Prawdopodobnie pochodzi z Afryki i zachodniej Azji.
Często można ją spotkać w pobliżu zbiorników wodnych, rowów, strumieni. Wyrasta na rumowiskach, przydrożach, skrajach lasów. Spotyka się ją na zaniedbanych łąkach i pastwiskach.
Na całym świecie istnieje ponad 500 gatunków tego ziela. W Polsce występują 3 gatunki pokrzyw: pokrzywa zwyczajna (łac. Urtica dioica) i pokrzywa żegawka (łac. Urtica urens) oraz pokrzywa konopnilistna (łac. Urtica cannabina)
W medycynie naturalnej wykorzystuje się liście, łodygi oraz korzeń pokrzywy. Rzadziej stosuje się nasiona.
Podobne właściwości wykazuje pokrzywa kuleczkowata (Urtica pilulifera) i pokrzywa żegawka (Urtica urens).
Bardzo ważne jest, aby pokrzywę zbierać z odpowiednich miejsc. Jeżeli rośnie w miejscach skażonych ekologiczne bardzo prawdopodobne jest, że będzie zawierała w sobie toksyczne związki. Pokrzywa łatwo wchłania i kumuluje ołów, rtęć, kadm, dioksyny, azotany.
Pokrzywy nie wolno zbierać w pobliżu ruchliwych dróg, zakładów przemysłowych, wysypisk śmieci, rzek i zbiorników wodnych. Unikać należy także zbierania pokrzywy w okolicach sadów czy pól, gdzie mogły być stosowane środki ochrony roślin. Należy także unikać łąk, na których były stosowane nawozy sztuczne. Pokrzywa rosnąca w pobliży miejsca składowana obornika lub gnojówki również może zawierać w sobie szkodliwe dla zdrowia azotyny i inne szkodliwe związki.
Święta Hildegarda uważała, że świeże i młode pędy pokrzywy po ugotowaniu oczyszczają żołądek z zalegającego w nim śluzu. Polecała także pokrzywę na wrzody na ciele w formie okładów. Święta zalecała łączyć pokrzywę z oliwą.
Liście i ziele pokrzywy dostarczają witaminy: B1, B2, B6, K, E, prowitaminę A, witaminę C, kwas pantenowy, a także sole mineralne: wpnia, potasu, fosforu, magnezu, żelaza. To także źródło flawonoidów i kwasów organicznych, w tym kwasu mrówkowego, który odpowiada za drażniące działanie pokrzywy na skórę. Ziele pokrzywy dostarcza także kwasy tłuszczowe (palmitynowy, linolowy, linolenowy), fenolokwasy oraz fitosterole (ß-sytosterol, kampesterol, stigmasterol). Liście pokrzywy są szczególnie bogate w barwniki roślinne jak chlorofil, ksantofil i beta karoten.
Młode liście pokrzywy, które zaleca się szczególnie w kuracjach wiosennych zawierają dużo soli mineralnych: wapnia, fosforu, magnezu, żelaza, potasu, krzemu, siarki, cynku, molibdenu, kobaltu, miedzi, manganu, tytanu.
Korzenie pokrzywy są bogate w sterole, lecytynę, polisacharydy, rozpuszczalną krzemionkę oraz sole wapnia.
Parzące włoski znajdujące się na całej roślinie zbudowane są z głównie z krzemionki. Znajdują się na nich malutkie zbiorniczki wypełnione: histaminą, kwasem mrówkowym, acetylocholiną, serotoniną oraz leukotrienami.
Komisja Europejska oraz ESCOP zaleca stosowanie pokrzywy w leczeniu I i II stadium przerostu gruczołu krokowego.
Ziele i liście pokrzywy:
Przy dłuższym stosowaniu liści może pojawić się reakcja alergiczna.
Pokrzywa może powodować dolegliwości ze strony układu pokarmowego: bóle brzucha, nudności
Heepen G. H.; Hormony pod kontrolą dzięki sprawdzonym metodom naturalnym; Wyd. Jedność, Kielce 2015, str. 58- 59
Kaczmarczyk P.; Pokrzywa ciągle niedoceniana; Panacea Nr 3-4 (60-61), lipiec- grudzień 2017, str. 26-28
Małachow G.; Zioła dla zdrowia; Wydawnictwo ABA 2004, str., 169-174
Nowak Z. T.; Pokrzywa przywraca zdrowie; Aromat Słowa, Kraków 2018
Ożarowski A.; Ziołolecznictwo- poradnik dla lekarz; Wyd. III PZWL, Warszawa 1982, str. 266-268
Pieszak M., Mikołajczyk P. Ł. ; Właściwości lecznicze pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.); Postępy fitoterapii 4/2010, str. 199-204
Poprzęcki W.; Ziołolecznictwo; Wyd. Spar 1989, str. 29, 31, 79-80
Senderski M.E.; Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie; Mateusz E. Senderski, Podkowa Leśna 2016, str. 500-504
Tyszyńska- Kownacka D., Starek T.; Zioła w polskim domu; Wyd. Watra, Warszawa 1988, str. 170-173
Wielka księga ziół; Reader’s digest; Warszawa 2009
Monografia WHO, Vol. 2, str. 329-341
Niezwykle aromatyczna i smaczna nalewka z owoców dzikiej róży.
Jabłka to najpopularniejsze owoce na świecie. Warto je włączyć do codziennej diety, ponieważ korzystnie wpływają na zdrowie. Poznaj 10 powodów dla których warto jeść jabłka.
Pestki dyni to źródło magnezu, fosforu, manganu oraz cynku oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Łatwo przyswajalny cynk obecny w pestkach dyni korzystnie wpływa na płodność oraz zwiększa sprawność seksualną. Od wieków pestki dyni są stosowane w kuracjach odrobaczających…
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.