Nazwy- Chlorofil, naturalna zieleń 3
Wyróżnia się tutaj dwa typy chlorofili: E 140 (i)- chlorofil oraz E 140 (ii)- chlorofiliny będące solami sodowymi lub potasowymi chlorofilu
Grupa związków: barwnik porfirynowy
Właściwości fizyczne: chlorofil ma barwę oliwkowozieloną, jest nierozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszcza się w olejach i etanolu. Należy do najmniej stabilnych barwników naturalnych. Jest wrażliwy na światło, temperaturę, zmiany pH i utlenianie, obecność mikroorganizmów.
Naturalne występowanie: pokrzywa, lucerna, algi, trawy,
Metoda otrzymywania: Otrzymywany w procesie ekstrakcji lucerny, trawy, pokrzywy oraz innych roślin, za pomocą rozpuszczalników organicznych (alkohol, aceton)
Max dodatek do żywności: nie jest limitowany
Naturalny barwnik nadający produktom barwę zieloną lub zielono-niebieską
Przemysł spożywczy: Chlorofil dodaje się do kiszonych i konserwowych warzyw, aby nadać im świeży wygląd, stosuje się go do utrwalenia barwy groszku. Barwnik ten dodaje się także do lemoniad, napojów i likierów w kolorze zielonym. Bywa stosowany w produkcji gum do żucia i słodyczy.
Przemysł kosmetyczny: Chlorofil dodaje się do emulsji, wosków, mydeł o zabarwieniu zielny lub niebieskim. Ze względu na swoje działanie antyseptyczne substancja ta jest także składnikiem kremów przeznaczonych do cery tłustej. Chlorofil posiada zdolność pochłaniania zapachów przez co znalazł zastosowanie jako składnik dezodorantów.
Brak danych.
Literatura
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.