- E 120 Karmina
E 120 Karmina
Barwnik E 120, czyli karmina występuje pod innymi nazwami i oznaczeniami: Koszenila, karmina prawdziwa, czerwień karminowa, kwas karminowy, naturalna czerwień 4
Właściwości fizyczne: Substancją barwiącą jest ekstrakt kwasu karminowego. Jest to naturalny barwnik rozpuszczalny w wodzie, który może mieć postać cieczy lub czerwono-brunatnego proszku. Koszenila jest barwnikiem odpornym na działanie temperatury i światła. W zależności od pH środowiska koszenila przyjmuje różną barwę. W roztworach kwaśnych jest pomarańczowa, w lekko kwaśnych i obojętnych czerwona, a w zasadowych- fioletowa. W pH poniżej 3,5 barwnik traci swoje właściwości i wytrąca się w postaci czarnego osadu.
Otrzymywanie: Karmina jest pozyskiwana z kilku rodzajów owadów: czerwców kaktusowych, czerwców amerykańskich, keres, czerwców polskich.
Czerwony pigment stanowi ok. 25% suchej masy owadów. Po ich wysuszeniu owadów ekstrahuje się barwnik, którym jest głównie kwas karminowy. Do ekstrakcji wykorzystuje się wrzącą wodę z dodatkiem amoniaku lub wodorowęglanu. Na rynku można znaleźć dwa rodzaje koszenili: ekstrakt z koszenili, w którym ok. 20% to kwas karminowy, oznaczony symbolem E120 (ii) oraz koszenili bardziej oczyszczona oznaczona symbolem E 120(i). Gotowy kwas karminowy często łączy się z solami glinu lub wapnia otrzymując karminy. Są to związki dużo bardziej trwałe niż sam kwas.
Historia: Karmina jest barwnikiem, który stosowali Majowie i Aztekowie. Ceny koszenili były wówczas porównywalne od cen złota. Po odkryciu Ameryki Hiszpanie zaczęli eksport tego barwnika, ponieważ miał lepszy kolor i był bardziej trwały od barwników stosowanych w Europie. Karminą barwiono szaty biskupów czy marynarki żołnierzy brytyjskich, a Meksyk był jedynym importerem karminy przez długi czas. Dopiero w XIX wieku hodowlę owadów przeniesiono na Wyspy Kararyjskie i stamtąd eksportowano barwnik. Rozwój produkcji przetworzonej produkcji sprawił, że zaczęto poszukiwać nowych barwników. Wówczas zaczęto do żywności dodawać koszenilę, która miała wiele zalet- była barwnikiem naturalnym, odpornym na działanie wielu czynników. Z czasem, kiedy zaczęto odkrywać nowe barwniki, ze względów ekonomicznych wycofano się ze stosowania karminy. Jednak obecnie wraca się do tego barwnika, ze względu na to, że jest to barwnik naturalny i jest uważany za bezpieczny, choć jego pozyskiwanie budzi wiele kontrowersji.
Dzienne spożycie: 5 mg/kg m. c.
E 120 karmina- zastosowanie
Przemysł spożywczy: E 120 jest dodatkiem do kolorowych cukierków oraz różnych słodyczy. Stosuje się go do marmolad, dżemów, ale można go także spotkać w napojach alkoholowych. Koszenilę dodaje się także do kiełbas, suszonych ryb oraz produktów pomidorowych. Znajdziemy ją także w jogurtach, ciastach, gumach do życia.
Przemysł farmaceutyczny: Koszenila jest dodawana do tabletek na gardło, otoczek niektórych tabletek.
Przemysł tekstylny: Dawniej powszechnie barwnik ten był stosowany do barwienia tkanin.
Przemysł kosmetyczny: E 120 powszechnie występuje w kosmetykach. Barwnik ten dodaje się do szamponów, cieni do powiek, tuszów do rzęs, różach do policzków.
E 120 karmina- możliwe działanie niepożądane
U osób wrażliwych karmina może wywołać reakcję alergiczną w postaci napadów alergicznych czy pokrzywki. Bardzo często alergia jest spowodowana resztkami czerwców, z których barwnik jest pozyskiwany. Jest to barwnik, którego powinni się wystrzegać astmatycy.
Ciekawostki:
Produkcja karminy jest bardzo kosztowna, więc bardzo często zastępuje się go innymi barwnikami, głównie czerwienią koszenilową, która należy do barwników azowych (przeczytaj o barwniku E 124).
Hans Urlich Grimm; Chemia w pożywieniu; Vital, Białystok 2014, str. 118
http://medycznylobuz.pl/2017/03/14/barwnik-z-owadow-dodatkiem-do-zywnosci/ (09.22.2019)
- Podobne artykuły
E 160c ekstrakt z papryki- barwnik spożywczy
E160C- kapsaicyna, to barwnik otrzymywany z suszonej papryki. Jest organicznym związkiem chemicznym. W przemyśle spożywczym kapsaicyny używa się jako barwnik, gdyż nadaje
E 151 czerń brylantowa- barwnik spożywczy
Czerń brylantowa BN to czarnofioletowy barwnik, który producenci szczególnie często stosują do poprawienia wyglądu kawioru.
E 172- Tlenki żelaza
E 172 czyli tlenki i wodorotlenki żelaza uważane są za nieszkodliwe barwniki. Najczęściej wykorzystuje się je do znakowania owoców oraz do barwienia pasztetów
