Historia

Pietruszka była uprawiana już w III w. p.n.e. w wielu rejonach świata. Stosowali ją Egipcjanie, znana  była  również w starożytnej Grecji i Rzymie. Pisali o niej Hipokrates i Dioskurydes. W starożytności wierzono, że pietruszka w cudowny sposób wzmacnia organizm, wyostrza zmysły i przywraca siły.Przez Rzymian była uważana za świętą roślinę, która dodaje siły i poprawia refleks. Stosowano ją wówczas jako dekorację potraw i środek aromatyzujący.

Ok. IX wieku trafiła do Europy. Karol Wielki zalecał jej uprawę w zielnikach.

Słynny Paracelsus stosował ją w leczeniu kamicy moczanowej.

W Polsce pietruszka naciowa znana była w 1518r, a dotarła do naszego kraju dzięki królowej Bonie.

Wierzenia ludowe

W XIX wieku istniał zabobon, że zakochanym nie wolno było przekroić korzenia pietruszki, bo skutkowało to przecięciem ich związku. Warzywo to było też kojarzone ze śmiercią i złem.

Składniki mineralne

Liście pietruszki są bogate w witaminy (A, B, PP,C, K, B1, B2, C, beta karoten, kwas foliowy). Pietruszka to także źródło niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, flawonoidów, aminokwasów oraz soli (magnez, żelazo, fosfor, wapń, fluor oraz sód).

Działanie lecznicze owoców pietruszki jest silniejsze niż liści, ponieważ owoce zawierają więcej olejku eterycznego i flawonoidów.