Trochę tymiankowej historii

Tymianek należy zaliczyć do ziół najwcześniej rozpoznanych i docenianych roślin przez człowieka. Już w papirusie Ebersa jest wzmianka o właściwościach leczniczych tymianku. Egipcjanie pozyskiwali olej z nasion tymianku, który stosowali do balsamowania zwłok oraz do zabiegów kosmetycznych.
Grecy uważali tymianek jako lek, przyprawę oraz kadzidło. Był to dla nich symbol odwagi i siły. „Pachnieć macierzanką”- uchodziło w starożytnej Grecji za najwyższy komplement, zresztą zapach tymianku był dla Greków wyrazem elegancji, stąd też wykorzystywali olejek tymiankowy do masaży i po kąpieli. Dioskurides pisał, że tymiankiem leczono padaczkę, ischias, uporczywy kaszel i osłabienie wzroku. Hipokrates z kolei zaliczył tymianek do ziół o działaniu diuretycznym.
Rzymianie kąpali się w wodzie z dodatkiem tymianku, aby nabrać tężyznę, dodać sobie odwagi i waleczności przed walką. O tymianku wspomina także Theofrast i Galen.

Święta Hildegarda polecała tymianek na poprawę trawienia. Święta zaliczała to zioło do środków rozgrzewający i osuszający, które z odpowiednio dobrymi ziołami mogą być pomocne w leczeniu wrzodów. Z kolei kąpiele z dodatkiem tymianku miały uwolnić od nadmiernej potliwości.
Stosowanie tymianku zalecał Albert Wielki. Jest o nim wzmianka w zielniku Syreniusza, choć w Polsce jest to raczej rzadko uprawiana roślina.

W okresie renesansu uważano, że tymianek może ustrzec mieszkańców Europy przed zarazami. W czasie I wojny światowej olejek z tymianku stosowano jako naturalny środek antyseptyczny.

Ajurweda

Tymianek w Ajurwedzie jest zaliczany do roślin rozgrzewających. Wskazany jest dla osób o konstytucji vata i pitt. Stosuje się go przy niestrawności, a także jako środek poprawiający jasność umysłu. Wspomaga organizm w pozbywaniu się toksyn.

Zastosowanie  tymianku

• Tymianek wykazuje silne właściwości konserwujące stąd też był stosowany do konserwowania okazów anatomicznych i zielarskich oraz ochrony papieru przed butwieniem
• Ziele tymianku dodaje się do bukietów odświeżających zapach w pomieszczeniach
  • Jest to roślina miododajna
• Mocny wywar z tymianku jest dobrym środkiem dezynfekującym.
• Olejek tymiankowy, zmieszany z alkoholem to skuteczny środek na mole
• Listki tymianku dodaje się do potpourri
• Tymol pozyskiwany z tymianku jest jednym z leków stosowanych w stomatologii
• Tymianek jest składnikiem syropów, pastylek do ssania i kropli przeciwkaszlowych

Składniki odżywcze zawarte w tymianku

Najważniejszym związkiem czynnym w zielu tymianku, który w dużej mierze odpowiada za właściwości lecznicze rośliny jest olejek eteryczny, którego głównym składnikiem jest tymol. Ponadto ziele zawiera garbniki, fenylokwasy, związki trójterpenowe. Tymianek jest źródłem flawonoidów, wśród których można wymienić: luteolinę i jej pochodne, tymoninę, apigeninę. Ziele tymianku zawiera cały zestaw witamin oraz sole: żelazo, lit, potas, wapń, mangan, magnez, selen.