Co to jest żywność funkcjonalna?

Do tradycyjnej żywności funkcjonalnej zalicza się większość owoców i warzyw, zboża, zioła, przyprawy, oleje, nasiona i napoje takie jak kawa i herbata. Ale czym tak naprawdę jest żywność funkcjonalna?

Żywność funkcjonalną jako pierwsi opracowali Japończycy w latach 80-tych XX w. definiując ją jako produkty spożywcze o określonym przeznaczeniu zdrowotnym. To właśnie Japończycy zapoczątkowali badania nad tego typu żywnością oraz wprowadzili ją na rynek. Z czasem idea żywności funkcjonalnej dotarła do USA, Kanady i Europy, gdzie bardzo szybko zyskała duże zainteresowanie. Jednak jak na razie nie ma jednolitej i ogólnoświatowej definicji żywności funkcjonalnej.

Wg. Funcional Food and Science in Europe żywność można nazwać funkcjonalną jeżeli poza efektem odżywczym  wykazuje ona udowodniony  wpływ na jedną lub więcej funkcji organizmu. Wpływ ten polega na poprawie stanu zdrowia i samopoczucia, a także na zmniejszeniu ryzyka chorób. Zakłada się, że żywność funkcjonalna powinna być spożywana w takich ilościach i formach jak tradycyjna żywność, stąd też nie może występować w postaci pigułek lub kapsułek.

Żywność funkcjonalną mogą stanowić produkty naturalne, bogate w jakiś szczególny składnik lub może to być żywność, która celowo została zmodyfikowana technologicznie w celu zapewnienia określonych potrzeb organizmu. Żywność taką wzbogaca się w różne substancje bioaktywne lub ich kompozycje. Aby uzyskać produkt funkcjonalny można także  usunąć niepożądane substancje z produktu lub dokonać ich zamiany w celu uzyskania poprawy dostępności i przyswajalności składników odżywczych.

Składniki biologicznie aktywne, które sprawiają, że żywność funkcjonalna korzystnie wpływa na zdrowie to  m. in. błonnik, oligosacharydy, bakterie kwasu mlekowego, witaminy, mikro i makroelementy, antyutleniacze, białka, wielonienasycone kwasy tłuszczowe, fitozwiązki.