Mniszek lekarski- trochę historii

Mniszek znany był Arabom, stosowano go również w Chinach i Indiach. Prawdopodobnie roślina wywodzi się z Europy. Pierwsze wzmianki o stosowaniu mniszka sięgają XVI w. W starożytności dmuchawiec nie był zbyt popularny, jednak wspominają o nim Teofrast, Dioskurydes czy Pliniusz. Roślina ta zyskała popularność dopiero w XIII wieku, za sprawą arabskich lekarzy, którzy na początku średniowiecza opisują działanie mniszka.   Mniszek był stosowany również jako środek na wątrobę oraz na ukąszenia skorpiona. Słowianie wykorzystywali roślinę do usuwania piegów i plam wątrobowych.
Niedługo potem mniszek trafił do aptek. W Europie zaczęto go stosować w XV wieku.

W Polsce roślina była stosowana jako lek od XVI wieku przy gorączce, chorobach zakaźnych, schorzeniach żołądka i wątroby, szczególnie przy puchlinie i tzw. malarii trzydniowej. Korzeń warzony z winem lub octem stosowano przy zatrzymaniu moczu.

W okresie oświecenia w Europie ilość gatunków mniszka oszacowano na 110.

Mniszek lekarski w medycynie Chińskiej

W Chinach mniszek lekarski jest stosowany jako zioło oczyszczające, leczące problemy trawienne, zapalenie wyrostka, zapalenie piersi. Mniszek jest też stosowany jako środek mlekopędny. Obecnie lekarze TMC przypisują mniszek na płuca, guzy piersi, żółtaczkę, zapalenie wątroby, zapalenie sutka, ropnia i zakażenia dróg moczowych.

Mniszek lekarski- zastosowanie

• Mniszek ma zastosowanie w weterynarii, dietetyce, kosmetyce, rolnictwie i ogrodnictwie 
• Jest to roślina silnie miododajna 
• Sok mleczny zawarty w mniszku zwiększa mleczność krów 
• Ziele jest wartościowym pokarmem dla królików 
• Mniszej jest podawany zwierzętom jako lek na poprawę apetytu, schorzenia dróg żółciowych oraz środek przeczyszczający 
• Gęsty wyciąg z korzenia był wykorzystywany w aptekach przed wojną do wyrobu masy pigułkowej 

Mniszek lekarski- wartość odżywcza

Sok mleczny znajdujący się w łodygach mniszka zawiera spore ilości laktonów seskwiterpenowych, kwasów organicznych, alkoholi trójterpenowych. Sok ten to także źródło soli mineralnych: żelaza, wapnia, kobaltu, manganu, magnezu, fosforu, cynku, molibdenu oraz witaminy A, B, C, D. W soku mlecznym występują ponadto politerpeny i żywice.

W kwiatach oprócz wyżej wymienionych związków znajdują się  karotenoidy, flawonoidy oraz niewielkie ilości olejku eterycznego, trójterpeny, cukry redukujące, 16-hydropochodne taraksasterole, oraz inulina.

Liście mniszka również zawierają związki trójterpenowe, a ponadto flawonoidy, kumaryny, karotenoidy, kwasy fenolowe i sole mineralne: potas, magnez, krzem, jod, kobalt, mangan, wapń, fosfor, sód, bor, glin, miedź, cynk, żelazo, molibden.

Korzeń mniszka dostarcza wiele związków terpenowych, sterydy, fitosterole. Jest ceniony jako źródło inuliny, która jest probiotykiem dla bakterii jelitowych.