Inne nazwy i oznaczenia: CI 42051, Blue Food 5,

Właściwości fizyczne: Barwnik dobrze rozpuszczalny w wodzie, odporny na wysoką temperaturę i promienie świetlne. Najczęściej stosowany w postaci soli sodowej.

Otrzymywanie: W wyniku syntezy chemicznej. Może zawierać glin.

Dzienne spożycie: 15 mg/kg masy ciała

Metabolizm: Bardzo słabo wchłania się w przewodzie pokarmowym i w większości jest wydalany z kałem w niezmienionej postaci.

Uwarunkowania prawne: Błękit patentowy jest zakazany w Australii, USA i Kanadzie.

Zastosowanie błękitu patentowego

Przemysł spożywczy: Barwnik ten jest wykorzystywany do barwienia na niebiesko napojów, słodyczy oraz lodów. Stosuje się go do oznakowania skorupk jaj. Barwnik patentowy jest stosowany w różnych pomadach i glazurach czy półproduktach żelujących do dekoracji.

Można go łączyć z tartrazyną lub żółcią koszelinową w celu uzyskania zielonego koloru.

Przemysł farmaceutyczny:  Błękit patentowy jest barwnikiem barwiącym wiele kapsułek i tabletek.

Medycyna: Błękit patentowy V jest jeszcze stosowany podczas badania radiologicznego układu chłonnego.

Stomatologia: Błękit jest stosowany jako barwnik do tabletek barwiących, pokrywających płytkę, w celu jej uwidocznienia.

Możliwe działanie niepożądane błękitu patentowego

Błękit patentowy uchodzi za barwnik raczej za nieszkodliwy. Może zwiększać wydzielanie histaminy, a więc może nasilać objawy astmy i reakcje alergiczne. Powinny go unikać osoby uczulone na salicylany. Podejrzewa się, że błękit może powodować nadpobudliwość.