Olejek miętowy należy do najważniejszych olejków stosowanych w lecznictwie. Jest wpisany do farmakopei amerykańskiej, europejskiej, brytyjskiej, francuskiej i polskiej. Posiada szeroki zakres zastosowania oraz jest najczęściej stosowanym olejkiem eterycznym. Olejek miętowy ma takie samo działanie jak mięta, z tym że działa silniej.
Zapach: Silny przenikliwy zapachu, miętowo- kamforowy
Nuta: Głowy
Olejek z mięty pieprzowej ma barwę jasno żółtą lub zielonkawą o intensywnym, miętowo-kamforowym zapachu i gryzącym smaku. Gęstnieje i staje się czerwony w miarę upływu czasu, zyskuje także na łagodności.
Na skalę przemysłową olejek zaczęto produkować w XIX wieku w USA. Obecnie światowa produkcja oleju wynosi 4 t rocznie, a głównym producentem olejku są Stany Zjednoczone.
W olejku z mięty pieprzowej zidentyfikowano ponad 300 związków. Głównym składnikiem tego olejku jest mentol ( nawet do 60%). W jego skład wchodzą także: menton (10-35%), octan mentylu, mentofuran, jasmon, piperon, kemfen, limonen, sabinen, kadynen, pulgeon, cyneol, kwas walerianowy, kwas octowy.
Olejek z mięty pieprzowej wykazuje silnie właściwości odkażające, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwpasożytnicze, przeciwgrzybicze, a także delikatnie uspokajające.
Ma zastosowanie przy zaburzeniach układu pokarmowego, pobudza czynności wydzielnicze żołądka i wątroby. Podany doustnie krótkotrwale znieczula błonę śluzową przewodu pokarmowego, działa osuszająco, rozkurczowo, przeciwwymiotnie, przeciwzapalnie, wiatropędnie, wzmaga wydzielanie soków trawiennych, żółci oraz działa moczopędnie. Może być stosowany przy innych nagłych bólach i skurczach brzucha. Jest również stosowany przy cholerze i biegunkach. Olejek z mięty pieprzowej łagodzi nudności i mdłości.
Jako antyseptyk stosowany jest przy zapaleniu zatok, przeziębieniach, nieżytach górnych dróg oddechowych, zapaleniu zatok, zapaleniu płuc, wywołuje także uczucie chłodu i świeżości. Wykazuje działanie przeciwbólowe, a po zastosowaniu na błony śluzowe nosa także chłodzące i zmniejszające obrzęki występujące przy nieżytach. Wcierany w czoło i skronie przynosi takie samo działanie jak przyjmowanie paracetamolu w przypadku bólu głowy.
Olejek miętowy wykazuje działanie przeciwdrobnoustrojowe przeciwko E. coli, S. Aureus i P. Aeruginosa. Działa także na bakterie beztlenowe, uszkadzając ścianę komórkową tych bakterii.
Wykazuje działanie cytotoksyczne w kierunku linii komórkowej ludzkiego guza.
Zewnętrznie olejek stosuje się w postaci płukanek w zapaleniu jamy ustnej i gardła. W postaci roztworu, emulsji lub maści przy nieżytach nosa z obrzękiem błon śluzowych. A także w niektórych chorobach skóry jako środek odkażający, a także w postaci inhalacji w nieżytach gardła i oskrzeli.
Zastosowany zewnętrznie na skórę olejek działa znieczulająco, a potem drażniąco. Przyspiesza ustępowanie obrzęków oraz wysięków, działa odświeżająco, orzeźwiająco, antyseptycznie i przeciwbólowo.
W mieszankach aromaterapeutycznych olejek miętowy działa odświeżająco, orzeźwiająco, antyseptycznie i przeciwbólowo. Jest stosowany do masażu, kąpieli, inhalacji. Łagodzi bóle głowy, migreny pochodzenia gastrycznego, pomaga w leczeniu kaszlu, przeziębienia, zapalenia zatok, usuwa zmęczenie i napięcie nerwowe.
Olejek z mięty pieprzowej odświeża umysł i ciało, poprawia samopoczucie. Dodaje człowiekowi pewności siebie i pomaga się skupić. Sprzyja przyswajaniu nowych informacji, ponadto uspokaja umysł i pomaga złagodzić strach.
W medytacji olejek miętowy pomaga przetrwać zmniejszenie oporu w nowych sytuacjach, pomaga zwiększyć świadomość intuicyjną.
Olejek miętowy działa najskuteczniej, kiedy jest rozpylony w powietrzu w postaci aerozolu.
Należy pamiętać, że olejek ten zawsze stosujemy rozcieńczony. Najczęściej miesza się jedną cześć olejku na 9 części alkoholu lub wody.
Olejek można stosować zewnętrznie jednorazowo w ilości 20-40 mg, dobowo 60-120 mg. W formie inhalacji stosuje się 3-4 krople. Do użytku zewnętrznego stosuje się także 5- 20% roztwór olejowy lub olejek w formie półstałej.
Wewnętrznie olejek można podawać na cukrze lub w postaci pigułek czy nalewki spirytusowej.
Olejek z mięty pieprzowej można łączyć z olejkiem lawendowym, rozmarynowym, majerankowym, eukaliptusowym i olejkami cytrusowymi.
Olejek miętowy jest jednym z najpopularniejszych i najszerzej stosowanych olejków do aromatyzowania środków farmaceutycznych i preparatów do higieny jamy ustnej, syropów na kaszel, gum do życia, wyrobów cukierniczych i napojów.
Doustnie olejek stosuje się tylko w postaci standaryzowanych roztworów w przypadku bakteryjnego zapalenia dróg żółciowych oraz jako składnik preparatów złożonych działających w schorzeniach wątroby, jelit i pęcherzyka żółciowego.
Olejek miętowy wchodzi w skład preparatów do inhalacji, płukanek, sztyftów do nosa, pastylek do ssania czy maści do smarowania. Jest również składnikiem ziołowych granulatów, drażetek i kropli miętowych. Jest składnikiem wielu leków OTC stosowanych przy dolegliwościach jelita drażliwego.
Olejek ten znajduje się w odświeżaczach i nawilżaczach powietrza.
Olejek jest bezpieczny, ale u osób wrażliwych może powodować odczyny alergiczne: przekrwienie skóry, pokrzywkę, ból głowy. Po podaniu doustnym może wywołać ból brzucha, wymioty. Po przyjęciu większych dawek może powodować również zachwiania równowagi i głęboki sen.
Olejek i mentol stosowane zewnętrznie u osób wrażliwych wywołują pokrzywkę, świąd i przekrwienia skóry, a także ból głowy.
U niemowląt i małych dzieci po zastosowaniu kropli do nosa z roztworem 2% mentolu opisano: skurcz głośni, sinicę, silny wyciek z nosa, śmierć w skutek zatrzymania oddechu i serca.
Olejek miętowy wpływa na aktywność cytochromu P 450 (CYP3A4), a więc może zaburzać działanie wielu leków.
Aromaterapia i inne terapie naturalne; Wyd. Remea, Warszawa 2006, str. 113- 115
Bojanowska M., Budziak I., Ciołek A., Czeczko E., Jackowska I., Jankowska M., Kostecka M., Materska M., Skrzypek A.; Związki bioaktywne w roślinach zielarskich; Towarzystwo Wydawnictw Naukowych Libropolis, Lublin 2017, str. 66- 67
Esential oils for beginners; Althea Press, 2013, str. 118- 119
Lis A.; Najcenniejsze olejki eteryczne- Olejek miętowy; Aromaterapia nr 2 (68), t. 18, str. 5-15
Ody P.; Zioła w domu; Świat książki 1996r., str. 78
Ożarowski A.; Ziołolecznictwo- poradnik dla lekarzy; PZWL wyd. III, Warszawa 1982, str. 187-188
Ożarowski A., Jaroniewski W.; Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie; Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1989, str. 254-256
Peter K. V.; Handbook of herbs and spice; Vol. 3, CRC Press, 2006, str. 460- 482
Senderski M. E.; Prawie wszystko o ziołach i ziołolecznictwie; Mateusz E. Senderski, Podkowa Leśna 2016, str. 424-431
Schulz V., Hänsel R., Blumenthal M., Tyler V. E.; Rational phytotherapy, a refence guide for physicans and pharmacists; Springer-Verlag, Berlin 2004, str. 248
Szmerko E., Mazan J.; Zioła i zdrowie, Ancher, Warszawa 1992, str. 34
Wielka księga ziół; Reader’s digest; Warszawa 2009
Wyk B.- E., Wink M.; Rośliny lecznicze Świata, ilustrowany przewodnik; MedPharm Polska, Wrocław 2004, str. 206
Niezwykle aromatyczna i smaczna nalewka z owoców dzikiej róży.
Jabłka to najpopularniejsze owoce na świecie. Warto je włączyć do codziennej diety, ponieważ korzystnie wpływają na zdrowie. Poznaj 10 powodów dla których warto jeść jabłka.
Pestki dyni to źródło magnezu, fosforu, manganu oraz cynku oraz wielonienasyconych kwasów tłuszczowych. Łatwo przyswajalny cynk obecny w pestkach dyni korzystnie wpływa na płodność oraz zwiększa sprawność seksualną. Od wieków pestki dyni są stosowane w kuracjach odrobaczających…
Blog Naturalne zdrowie powstał kilka lat temu i ma on charakter informacyjny. Wszystkie wiadomości o zastosowaniu i właściwościach ziół oraz dietetyce i ziołolecznictwie zbieram w różnych książkach i na stronach internetowych.
#zioła #zastosowanieziół #ziołolecznictwo #dietetyka #zdroweodżywianie #przyprawy #roslinylecznicze
Informacje zamieszczone na stronie internetowej nie stanowią profesjonalnej porady medycznej ani instrukcji użycia. W żadnym wypadku treści zamieszczone na stronie internetowej nie mogą zastąpić konsultacji z lekarzem lub farmaceutą.