Historia

Koper należy niewątpliwie do najstarszych roślin leczniczych i przyprawowych. Jest opisany w papirusie Ebersa. Wzmianki o nim znajdują się w Nowym Testamencie oraz w piśmiennictwie greckim i rzymskim. Znany też był w medycynie chińskiej i arabskiej. Jest to roślina zaliczana przez starożytnych do siedmiu roślin świętych.

Grecy wierzyli, że Prometeusz przyniósł ogień z Olimpu na Ziemię w wielkiej łodydze kopru włoskiego. Dlatego też dla Greków koper był symbolem sukcesu. Hipokrates zaliczył koper włoski do ziół o działaniu diuretycznym i wiatropędnym. O roślinie wspomina także Dioskurides.

W starożytnej Grecji i Rzymie stosowano go przeciwko kolkom i chorobom przewodu pokarmowego, a także na bóle głowy i choroby skóry. Rzymianie wykorzystywali koper jako środek rozweselający i wywołujący prorocze wizje.Gladiatorzy tak wierzyli we wzmacniające właściwości kopru, że kilka dni przed walką wcierali wyciąg z owoców kopru w mięśnie.

Ze starożytnego Rzymu koper dotarł do Europy, gdzie w średniowieczu często uprawiano go w przyklasztornych ogródkachmiędzy innymi na terenie Niemiec, a także na dworze Karola Wielkiego.  W średniowieczu żuto nasiona kopru w czasie długich, nudnych kazań, żeby powstrzymać burczenie w brzuchu.

O zielu pisali: święta Hildegarda, Paracelsus, Matthiolus. Szymon z Łowicza podaje, że nasiona kopru spożywane z cząbrem poprawiają słaby wzrok.

Święta Hildegarda

Według świętej Hildegardy „koper włoski nie szkodzi żadnemu człowiekowi jedzony na surowo, w każdej postaci spożyty uszczęśliwi człowieka, nada on skórze ładnego koloru i przyjemnego zapachu, wspomaga też trawienie”.Dalej święta podaje: „Kto spożywa koper włoski lub jego owoc codzienne na czczo, on zmniejszy {zły śluz} oraz zgniliznę, w oddechu zniszczy zły zapach, a i oczy błyszczały się będą, ma on bowiem w sobie dobre ciepło i szlachetne siły”.

Składniki mineralne

Owoce kopru włoskiego zawierają:

• Olejk eteryczny 2-6%: anetol, pinen, fenchon, limonen.
• Flawonoidy:pochodne kwerecytyny, kemferolu,rutyny, umbeliferon,
• Kwas hydroskycynamonowy
• Błonnik pokarmowy
• Kumaryny
• Flawonoidy: pochodne kwerecytyny i kemferolu
• Glikozydy fenolowe
• Prowitamina A, witamina C, B, foliany, niacyna, tiamina, ryboflawina, Wit. E
• Cukry: fruktoza, glukoza, ramnoza, galaktoza, arabinoza
• Kwasy tłuszczowe: linolenowy,
• Amiokwasy
• Olej tłusty: kwasy: petroselnowy, oleinowy, linolowy
• Fitosterole: stigmasterol
• Białka
• Wosk
• Sole: potas, wapń, magnez, fosfor, mangan, żelazo, miedź