Gorczyca czarna- historia

 Gorczyca jest jedną z najstarszych przypraw, o których można przeczytać w zapiskach sanskryckich pochodzących z 3000 r p.n.e. Wiadomo, że już w tym czasie była to roślina udomowiona. Olejek z rośliny był wykorzystywany do balsamowania królów egipskich. Starożytni Grecy przypisywali odkrycie gorczycy Asklepiosowi, ale to Pitagoras wprowadził gorczycę do lecznictwa w postaci plastrów gorczycowo- octowych na rany pochodzące od ukąszeń węży. Przypuszcza się, że w dziełach antycznych lekarzy występuje raczej gorczyca biała. W starożytności stosowano okłady z gorczycy, aby stymulować krążenie krwi i ogrzać zimne stopy i dłonie. Gorczycę stosowano także w leczeniu stawów i reumatyzmu. Pliniusz twierdził, że gorczyca jest lekiem na 44 choroby. Zauważył on także, że liście gorczycy poprawiają smak innych gotowanych roślin. Stąd też w starożytnym Rzymie zarówno nasiona jak i liście były bardzo popularną przyprawą, zwłaszcza do mięs.

Z tekstów XVIII wiecznej encyklopedii wiemy, że gorczyca rosła dziko w północnej części Europy. Wówczas też przypisywano nasion gorczycy działanie antyszkorbutowe, uśmierzające ból zębów i dziąseł, perystaltyczne, periodotwórcze, moczopędne. Nasiona gorczycy miały rozpuszczać kamienie nerkowe, a także stosowano je jako lek na zatrucia.  Sądzono, że nasiona gorczycy popijanie sokiem z ogórków miały łagodzić napady padaczki. Z nasion roztartych z octem robiono okłady na liszaje, wrzody, parchy głowowe i inne schorzenia skóry.

Gorczyca czarna w medycynie ludowej

W medycynie ludowej stosowano gorczycę w postaci plastrów lub gorczyczników pomocniczo w bólach mięśniowych, zapaleniu ścięgien, przy odoskrzelowym zapaleniu płuc oraz zapaleniu opłucnej.

W lecznictwie ludowym odwary z nasion gorczycy stosowano do znieczuleń wątroby i śledziony, a także jako środek na ból gardła i impotencję. Nasiona gorczycy stosowano także przy łysieniu, epilepsji i bólach zębów. Olejek gorczyczny miał zastosowanie jako środek wzmacniający porost cebulek włosowych, był także stosowany przy zapaleniu opłucnej i płuc. Gorczycę polecano jako składnik herbatek o działaniu przeczyszczającym.

W Ajurwedzie powszechnie stosuje się zarówno nasiona gorczycy jak i olejek. Nasiona mają zastosowanie przy chorobach skóry, infekcjach oraz przy pasożytach. Z kolei olejek gorczycowy działa stymulująco, poprawia trawienie i jest składnikiem wielu mazideł stosowanych do masażu w wielu chorobach układu nerwowego.

Składniki mineralne

Głównym składnikiem nasion gorczycy jest olejek eteryczny. Gorczyca swoje działanie zawdzięcza glikozydowi – synigrynie. Ponadto nasiona gorczycy czarnej są bogate w olej tłusty, z które wyizolowano kwas erukowy, kwas eikozanowy, kwas arachidowy, linolowy, linolenowy. Gorczyca zawiera również flawonoidy, fotosterole, saponiny, niewielkie ilości śluzów.

Glikozyd sinigryna, obecny w nasionach, po zwilżeniu wodą rozdrobnionych nasion rozpada się na glukozę, kwaśny siarczan potasu i izosiarkocyjanian allilu. Ten ostatni jest składnikiem olejku gorczycznego. Olejek gorczyczny ma bardzo ostry i nieprzyjemny zapach oraz bardzo silne działanie. Stosowany na skórę powoduje powstawanie pęcherzy i ośrodków martwiczych na skórze.

Gorczyca czarna- zastosowanie 

• Nasiona gorczycy są surowcem do produkcji różnych rodzajów musztardy
• Przemysł farmaceutyczny wykorzystuje nasiona gorczycy do produkcji okładów i plastrów rozgrzewających stosownych przy bólach reumatycznych