Liście aloesu składają się z trzech warstw: wewnętrznej, środkowej i zewnętrznej.

1. Warstwa wewnętrzna stanowi przezroczysty żel, który jest złożony w 99% z wody, pozostałe składniki to glukomannany, aminokwasy, witaminy, sterole i tłuszcze. Wysokiej jakości żel aloesowy jest nieprzezroczysty, lekko białawy, lepki.
2. Warstwa środkowa, która jest złożona z lateksu- żółtawego, gorzkiego soku, zawierającego antrachinony i glikozydy. Z tej warstwy pozyskuje się alonę.
3. Zewnętrznej, czyli grubej skórki, która chroni liście przed czynnikami zewnętrznymi, syntezuje także węglowodany i białka

Warstwy wewnętrzna i środkowa stanowią surowiec wykorzystywany w lecznictwie i kosmetyce. Ponadto jako surowiec wykorzystuje się sok aloesowy, który stanowi ekstrakt z całych liści.

Aloes zwyczajny w różnych kulturach

Roślina ta była wykorzystywany przez wiele starożytnych ludów, była znana w Indiach, Chinach, Pakistanie, na Sumatrze, a także w ciepłych krajach Europy, Ameryki Środkowej i Południowej oraz w Afryce. Pod koniec IX wieku, w dziele Rhazesa możemy znaleźć informację, że w skład tzw. „jabłka przeczyszczającego” wchodził m. in. aloes. Według hinduskich dzieł z XI w. n. e. aloes był stosowany w rytuale wielbienia Sziwy. Dla wyznawców islamu zawieszenie liści aloesu nad drzwiami domu oznaczało odbycie pielgrzymki do Mekki. Indianie nazywali aloes niebiańską pałeczką i wierzyli, że miąższ aloesu ma właściwości odmładzające.

Aloes zwyczajny w wierzeniach ludowych

Aloes chroni przed negatywnymi wpływami i zapobiega nieszczęśliwym zdarzeniom w domu. W Afryce gałązki aloesu wiesza się nad wejściem do domu, aby oddalić złe moce i przyciągnąć szczęście.

Aloes zwyczajny w medycynie chińskiej

Aloes ma szerokie zastosowanie w tradycyjnej medycynie chińskiej. Alonę stosuje się jako środek oczyszczający organizm, wspomagający wątrobę oraz środek na pasożyty i grzyby. Chińczycy stosują alonę u dzieci na drgawki wywołane strachem. Wodny wyciąg z liści stosuje się jako środek wywołujący miesiączkę. Ponadto aloes stosuje się w mieszance z innymi ziołami na dystrofię, zawroty głowy, szum w uszach ból hipochondryczny i zaparcia.

Aloes zwyczajny- składniki mineralne

Tak dużej różnorodności związków biologicznie czynnych nie stwierdzono w żadnym innym produkcie naturalnym pochodzenia roślinnego. Miąższ liści aloesu składa się w 96-99% z wody, pozostała część to błonnik oraz szereg ważnych składników aktywnych biologicznie do których zalicza się węglowodany i polisacharydy (acemannan), całą gamę kwasów organicznych, aminokwasów. Za działanie aloesu w dużej mierze odpowiadają zawarte w miąższu antrazwiązki: alonina, aloeemodyna, emodyna. Aloes to źródło wielu enzymów, fitosteroli, saponin. Roślina jest bardzo bogata w witaminy: A, C, E, niacyna, ryboflawina, tiamina, wit. B6, wit. B12, kwas foliowy, cholina, wit. E, β-karoten, biotyna. To także źródło soli: cynku, magnezu, miedzi, żelazo, wapń, chlor, chrom, fosfor, potas, cynk, sód, nikiel, kobalt, stron, german, mangan, selen, molibden.